Παρελθόν αποτελεί από την περασμένη Τρίτη για την ποδοσφαιρική ομάδα ο Κρίστιο Βανγκέλι.
Αν και δεν συνηθίζετε να γίνετε ιδιαίτερη μνεία σε αθλητές του συλλόγου μια μικρή αναφορά, χωρίς να έχει σχέση με κάποιου είδους προσωπολατρία, σε αυτούς που με την εν γένει παρουσία και συμπεριφορά τους κατά την διάρκεια παραμονής τους στην ομάδα κατάφεραν να κατακτήσουν τον σεβασμό και την εκτίμησή μας, θα βρίσκει πάντα θέση.
Ένα από αυτά τα παιδιά, γιατί σίγουρα ακόμη παιδί ήταν όταν πριν από εννέα χρόνια είχε πρωτοέρθει στον σύλλογο, είναι ο Κρίστι Βανγκέλι.
Αν και δεν υπήρξε ποτέ από τους ακριβοπληρωμένους παίκτες της ομάδας, βασικό στέλεχος της ενδεκάδας και αναντικατάστατος, με το επώνυμό του να μοστράρει ανά περιόδους σε περίοπτη θέση στην λίστα με τους υποψήφιους αποχωρήσαντες. Αν και δεν ήταν ποτέ το μεγάλο «όνομα» της ομάδας, η «φίρμα» που τραβούσε πάνω της τα φώτα της δημοσιότητας, τα φλας των φωτογράφων και ο ποδοσφαιριστής που όλοι οι δημοσιογράφοι θα ήθελαν να αποσπάσουν μια κουβέντα. Αν και η φανέλα με τ΄όνομά του δεν ήταν ποτέ αυτή που θα έκανε πωλήσεις στην μπουτίκ της Π.Α.Ε. και θα αποτελούσε πόλος έλξης για τους φίλους της ομάδας, αφού οι "αξίες" πια κρίνονται και καθορίζονται από το ύψος του κασέ, την ποδοσφαιρική «ικανότητα», τα ωραία τακουνάκια και από το κύκλωμα που θα σε προωθήσει στα σαλόνια της ποδοσφαιρικής showbiz. Ωστόσο είναι αυτός που θα έχει μια θέση για πάντα στην καρδιά μας.
Για την διάθεση και την μαχητικότητά του όταν αγωνιζόταν στο χορτάρι δίνοντας τον καλύτερό του εαυτό. Για την σεμνότητα και την ταπεινή του στάση εκτός αγωνιστικών χώρων. Για το συναίσθημα που μας έβγαλε στα εννιά χρόνια παρουσίας του ανάμεσα μας.
Ελπίζουμε στο μέλλον κάποια στιγμή να ξανασυναντηθούν οι δρόμοι μας. Ως τότε τα πρόσωπα των συμπατριωτών σου που έρχονται στο γήπεδο θα συνεχίζουν να μας θυμίζουν την φανέλα με το νούμερο 32. Εις το επανιδείν λοιπόν..
Αν και δεν συνηθίζετε να γίνετε ιδιαίτερη μνεία σε αθλητές του συλλόγου μια μικρή αναφορά, χωρίς να έχει σχέση με κάποιου είδους προσωπολατρία, σε αυτούς που με την εν γένει παρουσία και συμπεριφορά τους κατά την διάρκεια παραμονής τους στην ομάδα κατάφεραν να κατακτήσουν τον σεβασμό και την εκτίμησή μας, θα βρίσκει πάντα θέση.
Ένα από αυτά τα παιδιά, γιατί σίγουρα ακόμη παιδί ήταν όταν πριν από εννέα χρόνια είχε πρωτοέρθει στον σύλλογο, είναι ο Κρίστι Βανγκέλι.
Αν και δεν υπήρξε ποτέ από τους ακριβοπληρωμένους παίκτες της ομάδας, βασικό στέλεχος της ενδεκάδας και αναντικατάστατος, με το επώνυμό του να μοστράρει ανά περιόδους σε περίοπτη θέση στην λίστα με τους υποψήφιους αποχωρήσαντες. Αν και δεν ήταν ποτέ το μεγάλο «όνομα» της ομάδας, η «φίρμα» που τραβούσε πάνω της τα φώτα της δημοσιότητας, τα φλας των φωτογράφων και ο ποδοσφαιριστής που όλοι οι δημοσιογράφοι θα ήθελαν να αποσπάσουν μια κουβέντα. Αν και η φανέλα με τ΄όνομά του δεν ήταν ποτέ αυτή που θα έκανε πωλήσεις στην μπουτίκ της Π.Α.Ε. και θα αποτελούσε πόλος έλξης για τους φίλους της ομάδας, αφού οι "αξίες" πια κρίνονται και καθορίζονται από το ύψος του κασέ, την ποδοσφαιρική «ικανότητα», τα ωραία τακουνάκια και από το κύκλωμα που θα σε προωθήσει στα σαλόνια της ποδοσφαιρικής showbiz. Ωστόσο είναι αυτός που θα έχει μια θέση για πάντα στην καρδιά μας.
Για την διάθεση και την μαχητικότητά του όταν αγωνιζόταν στο χορτάρι δίνοντας τον καλύτερό του εαυτό. Για την σεμνότητα και την ταπεινή του στάση εκτός αγωνιστικών χώρων. Για το συναίσθημα που μας έβγαλε στα εννιά χρόνια παρουσίας του ανάμεσα μας.
Ελπίζουμε στο μέλλον κάποια στιγμή να ξανασυναντηθούν οι δρόμοι μας. Ως τότε τα πρόσωπα των συμπατριωτών σου που έρχονται στο γήπεδο θα συνεχίζουν να μας θυμίζουν την φανέλα με το νούμερο 32. Εις το επανιδείν λοιπόν..
