Στο ίδιο μήκος κύματος φιλοσοφίας με τους Λεωνίδα Ποζάνη , Αστέριο και Γιώργο Γιουβανάκη κινήθηκαν και τα όσα είπε η Ανδρομάχη Δόμβρου , πρώην αθλήτρια σε μπάσκετ , βόλεϊ , στίβο , του συλλόγου.
Μέσα από τα λεγόμενα της για την πορεία της στον σύλλογο , ανέδειξε την διαφορετικότητα των αντιλήψεων , των κινήτρων , των αξιών που κινούσαν τα μυαλά , τις καρδιές , τα σώματα , των εν ασχολούμενων , συμμετεχόντων , και διαγωνιζόμενων τότε , σε αντιδιαστολή με την σημερινή βιομηχανία του αθλήματος που προάγει και παράγει επαγγελματίες , πρωταθλητές , κέρδη.
Μέρος λοιπόν των όσων δήλωσε η Ανδρομάχη Δόμβρου..
«Είχαμε τις ιδέες μας για τον αθλητισμό. Αγωνιζόμασταν χωρίς χρήματα, για μια πορτοκαλάδα. Για την φόρμα , αν την είχαμε. Ξεκίνησα το 1954 ως μαθήτρια γυμνασίου, με προπονητή τον κ. Πεταλίδη και δημιουργήσαμε μια ωραία ομάδα με διακρίσεις.
Αγωνιζόμασταν στο ανοιχτό της ΧΑΝΘ με καλές επιδόσεις. Στη συνέχεια όταν μετά την Αθήνα όπου είχα βρεθεί, γύρισα στη Θεσσαλονίκη, δημιούργησα μια ομάδα μπάσκετ με καλές εμφανίσεις .
Το 1965 παντρεύτηκα εγκατέλειψα την αγωνιστική δράση αλλά το 1972 επανήρθα και δημιούργησα μια ομάδα βόλεϊ.
Έπειτα από το 1972 έφυγα από τον ΑΡΗ και δραστηριοποιούμαι πλέον στα Νέα Μουδανιά. Από το 1993 που έχασα τον άνθρωπο μου δεν πηγαίνω πολύ στο γήπεδο αλλά είμαι πιστή οπαδός του ΑΡΗ.
Ο στίβος ήταν αγαπημένο κομμάτι για εμένα. Ήμασταν μια τετράδα αθλητριών που κατακτούσαμε τις πρώτες θέσεις στο πανελλήνιο πρωτάθλημα. Αυτή ήταν η πορεία μου στον ΑΡΗ. Ποτέ δεν χάσαμε αγώνες γιατί παρακολουθούσαμε την ομάδα από κοντά με τα παιδιά μου. Πλέον ο αθλητισμός έχει εξειδικευτεί. Εμείς τότε κάναμε πολλά αγωνίσματα .
Αξίζει ο άνθρωπος να παραμένει έντιμος και να μην αφήνει πίσω του αναμνήσεις άσχημες.
Ο ΑΡΗΣ για μένα είναι μια ιδέα. Είναι η ομάδα μου».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου