Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2015

Rip, Aρης Εμπορική.

Στην κυριότητα του Ερασιτέχνη πέρασαν οι εμπορικοί χώροι του Κλεάνθη Βικελίδης και οι οποίοι έως τώρα ήταν υπό την κατοχή της "ΑΡΗΣ ΕΜΠΟΡΙΚΗ Ε.Π.Ε.". 



Το μισθωτήριο μεταξύ ερασιτέχνη και «Άρης Εμπορική» έγινε επί εποχής Λάμπρου Σκόρδα και έληγε το 2017. Έτσι χώροι που μέχρι πρότινος είχαν εμπορική χρήση όπως η "Βeer F.C. 1914", το "Aris Megastore", το "Aris Mobile", το "Sports Cafe" στη θύρα 7 και όλα τα κυλικεία του γηπέδου, πέρασαν στην δικαιοδοσία του ευρεσιτέχνη. 



Ένα χρόνιο πρόβλημα που ταλαιπωρούσε το σύλλογο και δεν επέτρεπε την πλήρη εκμετάλλευση αυτών των χώρων, λύθηκε με αίσιο τρόπο και έτσι από εδώ και πέρα ο Α.Σ. μπορεί να προχωρήσει απρόσκοπτα στην αξιοποίηση τους. Είτε λειτουργώντας ο ίδιος τα καταστήματα, είτε μισθώνοντας τα σε ιδιώτη/ες μετά από “πλειοδοτικό διαγωνισμό” και εισπράττοντας το ενοίκιο. Με την 2η επιλογή να είναι και η πιθανότερη. 



Μέχρι τότε απομένουν μόνο να ξεπεραστούν έως το τέλος του χρόνου κάποια γραφειοκρατικά ζητήματα, όπως η εγγραφή των χώρων στο κτηματολόγιο. Η περιοδική χρήση κάποιων χώρων το τελευταίο διάστημα (π.χ. Aris Megastore) γινόταν ουσιαστικά παράνομα. 



Οι δικαστικές ενέργειες του ερασιτέχνη για την επίλυση του ζητήματος ξεκίνησαν τον περασμένο Μάρτιο επί διοικήσεως Τάσου Οικονόμου. 



Τον Ιούνιο ο Α.Σ. κέρδισε την υπόθεση και με δικαστική απόφαση επικυρώθηκε η εκδίωξη της "Άρης Εμπορική" για μη καταβολή μισθωμάτων, δίνοντας τέλος στην δικαστική διαμάχη. Ακολούθησε η επίδοση των δικογράφων προς ενημέρωση της εταιρίας, με την 4η και τελευταία επίδοση να γίνεται στις 3 Νοεμβρίου. Η τελική πράξη του δράματος γράφτηκε στις 24 Νοέμβρη με την είσοδο του δικαστικού επιμελητή στους εμπορικούς χώρους του γηπέδου. 



Η "ΑΡΗΣ ΕΜΠΟΡΙΚΗ Α.Ε." δημιουργήθηκε με βάση τον αθλητικό νόμο, καθότι η Π.Α.Ε. δεν δικαιούταν να έχει εμπορική δραστηριότητα και να κάνει αγοραπωλησίες προϊόντων. Οι εμπορικές δραστηριότητες των Π.Α.Ε. διενεργούνται από εμπορικές επιχειρήσεις, οι οποίες φαίνονται να ανήκουν σε φυσικά πρόσωπα. 



Μέχρι το 2007 η εταιρία ανήκε στους Σίμη Ηλιάδη και Παναγιώτη Ζουμπουρίδη, ενώ για τις περιόδους 2007-08 και 2008-09 μεγαλομέτοχος, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της εταιρίας, έγινε ο Λάμπρος Σκόρδας, όταν και εκλέχτηκε για πρόεδρος της Π.Α.Ε. από την Λέσχη Φίλων Κλεφτών Άρη. Περίοδο όπου η "Άρης Εμπορική" μετατράπηκε λόγω του μεγάλου κύκλου εργασιών της, από Α.Ε. σε Ε.Π.Ε. 



Το καταστατικό προέβλεπε ότι την "Άρης Εμπορική" θα έπρεπε να την παίρνει ο εκάστοτε πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Π.Α.Ε. και να ορίζει μετά διοικητικό συμβούλιο. 



Μετά τον "ηγεμόνα" πρόεδρος έγινε ο Θανάσης Αθανασιάδης και διευθύνων σύμβουλος ο Αγαπητός Βαλογιώργης, παραμένοντας οι νόμιμοι εκπρόσωποι της εταιρίας μέχρι και την λήξη της πενταετούς θητείας τους, το 2014. Οι δυο τους παρέμεναν επικεφαλής στην "Άρης Εμπορική" ακόμα και μετά την παραίτηση τους από την Π.Α.Ε., αφού κανένας δεν ήθελε πια να μπει επικεφαλής μιας υπερχρεωμένης εταιρίας, αναλαμβάνοντας εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ χρέη και τις ανάλογες ποινικές κυρώσεις. 



Παράλληλα η μεταβίβαση των μετοχών θα απαιτούσε χρήματα για την πληρωμή του αντίστοιχου φόρου, χρήματα που είχαν αρχίζει να στερεύουν εκείνη την περίοδο. Οπότε από τον Δεκέμβριο του ΄12 και την διοίκηση Ψηφίδη και εκ των υστέρων, όλοι αρκούνταν στο να διαχειρίζονται τα έσοδα της "Άρης Εμπορική", αφήνοντας στην εταιρία απλά τα έξοδα (εφορία, Ι.Κ.Α., προμηθευτές, προσωπικό). 



Η «ΑΡΗΣ ΕΜΠΟΡΙΚΗ Ε.Π.Ε.» που είχε ως "σκοπό" της την εμπορική αξιοποίηση και προώθηση του ονόματος και του σήματος του ποδοσφαιρικού Άρη, ελέγχονταν από την Π.Α.Ε. με κοινούς οικονομικούς συμβούλους, ενώ τα έσοδα της μεταφέρονταν στην Π.Α.Ε. Αρκετές φορές μάλιστα με απειλές και δια της βίας.



Η "Άρης Κλεφτεμπορική" διαχειρίστηκε όλα τα έσοδα από τους χώρους (μπιραρία, καφέ, μπουτίκ), τους χορηγούς, τα εισιτήρια διαρκείας και γενικώς διαχειρίστηκε όλο το εμπορικό κομμάτι της Π.Α.Ε. Κλεφτάρης. Στον ερασιτέχνη δεν κατέβαλε τα ενοίκια για τους χώρους που χρησιμοποιούσε, με τον Α.Σ. να “πληρώνει” την εφορία που πρόκυπτε από τα αντίστοιχα ενοικιαστήρια συμβόλαια. 



Η "Άρης Εμπορική" κάποια στιγμή έφτασε να έχει στην κατοχή της 810.000 μετοχές της Π.Α.Ε., ποσοστό 16,20%, αφού τα χρέη της Π.Α..Ε. προς αυτήν μετοχοποιούνταν, προκειμένου να γίνετε η αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου. Η ίδια τακτική ακολουθούνταν και με τον ευρεσιτέχνη που είχε φτάσει να κατέχει 1.505.419 μετοχές, ποσοστό 30,11%, οκτώ λιγότερες από την Λέσχη Φίλων Κλεφτών Άρη. 



Ενώ όλα αυτά τα χρόνια αρκετές φορές άφησε πίσω της εργαζόμενους απλήρωτους, οδηγώντας τους σε επίσχεση εργασίας και στο να χάσουν μέρος από τα δεδουλευμένα τους. 



Αυτή τη στιγμή ακόμα και η τυπική λειτουργία της «Άρης Εμπορική» είναι αμφίβολη. Η νομική εκπροσώπηση της εταιρίας μετά το πέρας της πενταετίας Αθανασιάδη-Βαλογιώργη είναι άγνωστη, γενική συνέλευση των μετόχων δεν έχει συγκληθεί, ούτε και έχουν υποβληθεί φορολογικές δηλώσεις τα τελευταία χρόνια. Ουσιαστικά η εταιρία είναι αδρανής και πρόκειται για μια επιχείρηση φάντασμα. 



Μέχρι τώρα η εκκαθάριση της εταιρίας δεν έχει ξεκινήσει, ενώ τα χρέη της ξεπερνούν τις 400.000 ευρώ και μπορεί να φτάνουν μέχρι τις 600 χιλιάδες.  



H «Άρης Εμπορική» υπήρξε πάντοτε χειραγωγούμενη από την Π.Α.Ε. Άρης και ουδέποτε είχε έστω και κάποιο μικρό βαθμό ανεξαρτησίας.  Αν και στα ταμεία της έμπαιναν μεγάλα ποσά, όλα υφαρπάζονταν και έφτανε στο τέλος να μην έχει χρήματα για να καλύψει ούτε τις βασικές της υποχρεώσεις. 



Η «Άρης Εμπορική» χρεοκόπησε σαν εγχείρημα, όπως χρεοκόπησε οτιδήποτε είχε να κάνει σχέση με τον σύλλογο. Π.Α.Ε., Κ.Α.Ε., Α.Σ., «Λέσχη Φίλων Άρη» «Άρης Εμπορική και Φ.Μ», Αθλητικά Νέα, σύνδεσμοι και κόσμος κατρακυλήσαμε στο πυρ το εξώτερον, στο «σκώληκα ακοίμητο». 



Μερικές φορές γίνετε προσπάθεια στον σύλλογο να δημιουργηθούν φανταστικοί συσχετισμοί-διαχωρισμοί. Ειδικότερα τώρα τελευταία είναι της μόδας η προσπάθεια δημιουργίας μιας πλάνης ότι για την χρεοκοπία και τα τεράστια χρέη του Α.Σ. φταίνε η κακή Π.Α.Ε. και η κακιά «Άρης Εμπορική», που δεν πληρώνανε τα ενοίκια για τα καταστήματα. Η αλήθεια είναι ότι και με αυτά τα χρήματα ο Α.Σ. θα ήτανε στην ίδια θέση που είναι και τώρα. 



Επιπλέον όλοι οι εμπορικοί χώροι και τα καταστήματα που φτιάχτηκαν στο γήπεδο, όπως το sports café, η μπυραρία, το “Aris megastore” και τα 2 “Aris mobile”, έγιναν με χρήματα της “Άρης Εμπορική” και όχι του κλεπτασιτέχνη. 



Το sports café έγινε το 2005 και πιο πριν ήτανε γιαπί, η μπυραρία ήτανε κερκίδα κάτω από τη θύρα 2 και το Aris megastore χωματερή όπου κατέληγαν τα σκουπίδια από την θύρα 2. Η πισίνα και το γυμναστήριο έγιναν επίσης με συνεισφορά της “Άρης Εμπορική”. Η πισίνα κατασκευάστηκε το 2004 ως Ολυμπιακό έργο αλλά δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Ο εξοπλισμός αγοράστηκε και το μηχανοστάσιο κατασκευάστηκε ως επί το πλείστον με χρήματα της “Άρης Εμπορική”, η οποία και ανέλαβε εν συνεχεία τη συντήρηση του έργου. 



Όπως πολύ μεγάλο μέρος από το λειτουργικό κόστος του γηπέδου (ρεύμα, πυροσβεστικές φωλιές, εργασίες και συντήρηση στις ηχητικές και κτιριακές εγκαταστάσεις) το αναλάμβανε η Π.Α.Ε. 



Το να διαχωρίζεις τον Α.Σ. από την Π.Α.Ε. είναι τόσο χαζό, όσο και το να διαχωρίζεις την Π.Α.Ε. από την «Άρης Εμπορική». Οι οργανισμοί αυτοί και τα εμπλεκόμενα πρόσωπα σε αυτούς, βρίσκονταν πάντοτε κάτω από μια αμοιβαία και αμφίδρομη σχέση, όσον αφορά τη συνδιαχείριση, τη συνεκμετάλλευση, τη συγκάλυψη και την συνέργεια στην από κοινού καταλήστευση του συλλόγου. 



Κορυφαία στιγμή της «Άρης Εμπορική» το πέσιμο που έφαγε ο Αντώνης Ζαμπέτας από 30 άτομα, μετά από παραφιλολογία του συνδέσμου, επειδή άλλαξε ο προμηθευτής στα λουκάνικα των κυλικείων.

North Brigade.

Κοντομάνικο μπλουζάκι «Love ARIS/Hate Racism» από τους NORTH BRIGADE.







Κοντομάνικο μπλουζάκι «Άρης/Ο Αρχηγός Των Ατάκτων» από το ίδιο group. 






Πανό.

Πανό με κοινωνικό περιεχόμενο από το Παλέ για το υπό σχεδιασμό νέο γήπεδο του Δημήτρη Μελισσανίδη.


«ΟΠΟΥ ΚΑΤΑΡΡΕΟΥΝ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ
ΕΠΙΔΟΤΟΥΝΤΑΙ "ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΕΣ"»




Καλώς τα παιδιά.

Το παρόν στον χθεσινό αγώνα με τον Καμπανιακό έδωσε η ακαδημία ποδοσφαίρου Ελλησπόντου από το Δρέπανο Κοζάνης.




Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2015

Για να ευθυμήσουμε λιγάκι.




ΧΑΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ ΤΟΥ ΣΚΟΡΔΑ paylaşan: psalidoheris




(Όλος ο απολαυστικός διάλογος, με το εκρηκτικό φινάλε)


Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2015

Flashback.

Η αυριανή αναμέτρηση με τον  Εορδαϊκό θα είναι η δεύτερη συνάντηση στην ιστορία των 2 ομάδων. 

Η πρώτη ήταν την περίοδο 1985-86 όταν είχαμε αντιμετωπίσει την ομάδα της Πτολεμαΐδας για τη φάση των «16» του κυπέλλου Ελλάδας. 

Η ομάδα τότε είχε νικήσει με 5-1, με γκολ των Χατζηιωαννίδη, Μπιμπισίδη (3 τέρματα) και Μουρατίδη. 

O Εορδαίκός είχε προηγηθεί με γκολ του Κανδυλιώτη.  Ας πάρουμε μια τζούρα από eighties.




Φιλικό με την παρουσία των βετεράνων.

Φιλανθρωπικού χαρακτήρα αγώνα έδωσαν χθες οι παλαίμαχοι ποδοσφαιριστές του συλλόγου με τους αντίστοιχους του Πιερικού, με σκοπό τη συγκέντρωση χρημάτων για τις ανάγκες ποδοσφαιριστή που τραυματίστηκε πρόσφατα σε ποδοσφαιρικό αγώνα. 



 



  



Η ποδοσφαιρική εκδήλωση διοργανώθηκε στο γήπεδο της Περίστασης, με διοργανώτρια την τοπική ομάδα, σε συνεργασία με την Ε.Π.Σ. Πιερίας, καθώς και τον πρώην πρόεδρο της Αθλητικής Ένωσης Περίστασης, Ρούλη Τσακίρη, ο οποίος πήρε και την πρωτοβουλία να βοηθήσει οικονομικά ποδοσφαιριστή της περιοχής, που τραυματίστηκε σοβαρά σε αγώνα ως αντίπαλος της Α.Ε.Π. σε φετινή αναμέτρηση.






Βίντεο τρίλεπτης διάρκειας με τις "καλύτερες" στιγμές του αγώνα μεταξύ των βετεράνων του συλλόγου και του Πιερικού.





Χαίρε Καίσαρ! Οι Αρειανοί σε χαιρετούν.

Μετά από απόφαση του Ιουλίου Καίσαρα Κοντονή απαγορεύτηκε η οργανωμένη μετακίνηση για τον αυριανό αγώνα με τον Εορδαϊκό για λόγους "διαφύλαξης της δημόσιας τάξης και ασφάλειας". 






Έτσι οι φίλοι της ομάδας που θα μεταβούν στην Πτολεμαΐδα θα πρέπει να το κάνουν μεμονωμένα. 


Από την άλλη καμία έκπληξη δεν προκάλεσαν οι χθεσινές δηλώσεις του Υφυπουργού Πολιτισμού & Αθλητισμού, πως το βράδυ του ντέρμπι μεταξύ των αιωνίων της Αθήνας, είχε τηλεφωνική επαφή με τον «πρόεδρο του Ολυμπιακού». Όπως τον αποκάλεσε. 


Ο Σταύρος Κοντονής υποστήριξε ότι ο Βαγγέλης Μαρινάκης επικοινώνησε μαζί του για να του εκφράσει τα "παράπονα του για τα επεισόδια". 


Το ζήτημα είναι πως απεδέχθη ένα θεσμικό όργανο όπως αυτό του υφυπουργού Αθλητισμού να συνομιλήσει με έναν τύπο (αποκαλώντας τον μάλιστα πρόεδρο) στον οποίο έχει επιβληθεί ο περιοριστικός όρος της απαγόρευσης ενασχόλησης με το ποδόσφαιρο, έστω και προσωρινά, για ζήτημα που δεν ήταν αρμοδιότητας του. 


Μια εποχή τον Μαρινάκη θα τον έλεγαν "παρένθετο πρόσωπο". Βλέπε Αχιλλέα Μπέο και Μάκαρο. Τώρα το λένε πρόεδρο. 


Χαζές διαπιστώσεις σε χαζούς καιρούς.

Σίγκναλ Ιντούνα Παρκ.

Bίντεο από το "ντέρμπι" της κοιλάδας του Ρουρ, μεταξύ της Μπορούσια και της Σάλκε, στις 8 Νοέμβρη.







Τόσο μακριά και όμως τόσο κοντά.

Στις 21 Νοεμβρίου η SUPER 3 AFRICA γιόρτασε τα δυο χρόνια ύπαρξη της. 






Για να το γιορτάσουν όπως πρέπει διοργάνωσαν στο club τους ψηστήρι και έφτιαξαν ένα πολύ ωραίο βίντεο για να μας μεταδώσουν την κοινή αγάπη που μοιράζονται για τον Άρη. 






Τα παιδιά δεν είναι Ελλαδίτες, είναι μουσουλμάνοι στο θρήσκευμα και κατοικούν χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά στο Μαρόκο. Παρ΄όλο την διαφορετική εθνοτική καταγωγή, το διαφορετικό θρήσκευμα και τόπο διαμονής τους, μοιράζονται με μας την ίδια (και λίγο παραπάνω) τρέλα για τον Άρη.








Στόχος των παιδιών είναι να κρατάνε ψηλά την σημαία του Άρη στο Μαρόκο και την Αφρική γενικότερα. Καθώς και να παρακολουθούνε και να στηρίζουν την ομάδα, όσο δύσκολο και να είναι αυτό από τόσο μακριά. 








Το βίντεο που ακολουθεί είναι από τα πρώτα γενέθλια του κλαμπ στις 21 Νοεμβρίου του ΄14.






Πανό.

Πανό από τον αγώνα με τον Εθνικό Αλεξανδρούπολης ενάντια στα νέα μέτρα που προωθούνται στα γήπεδα. 


«ΚΑΡΤΑ - Α.Μ.Κ.Α - ΦΑΚΕΛΩΜΑ - Α.Φ.Μ. ..
ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΟΙ ΟΠΑΔΟΙ ???»




Το πανό έχει κρεμαστή σχεδόν σε όλους τους τελευταίους εντός και εκτός έδρας αγώνες, από τον Εθνικό Νέου Αγιονερίου και μέχρι σήμερα.  


ΜΕ ΚΟΖΑΝΗ


ΑΠΟΛΛΩΝ ΚΑΛΑΜΑΡΙΑΣ


ΝΕΣΤΟ ΧΡΥΣΟΥΠΟΛΗΣ
 

Α.Π.Ε. ΛΑΓΚΑΔΑ


ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΟ ΝΕΟΥ ΑΓΙΟΝΕΡΙΟΥ


Δευτέρα 23 Νοεμβρίου 2015

Μήνυμα στήριξης.

Θετική ήταν η ανταπόκριση του κόσμου στο κάλεσμα για τον Νίκο Κυζερίδη, αφού συγκριτικά με τα προηγούμενα παιχνίδια είχε τον περισσότερο κόσμο.


Σχεδόν 5.000 άτομα ανταποκρίθηκαν στην ιδιαίτερη σημασία της αναμέτρησης και συνέδραμαν στον αγώνα που δίνει ο πρώην ποδοσφαιριστής της ομάδας, ώστε να ξεπεράσει με επιτυχία το σοβαρό πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζει.


Στα αρνητικά η πολύωρη ώρα αναμονής από τις μεγάλες ουρές που σχηματίστηκαν στα γκισέ της Παπαναστασίου, εξαιτίας της χαμηλής στελέχωσης των εκδοτηρίων με προσωπικό δυναμικό.






2 μόλις άτομα εξυπηρέτησαν συνολικά εκατοντάδες κόσμου, με αποτέλεσμα οι τελευταίοι να μπουν στον αγώνα  5 με 10 λεπτά πριν να ολοκληρωθεί το 1ο ημίχρονο και ένα μέρος να αποχωρήσει από την κούραση και μόνο που του προκαλούσε η θέα των εκδοτηρίων.


Ενώ τα γκισέ επί της Αλκμήνης προμήθευαν εισιτήρια μόνο για τις θύρες 7 και 9.


Ας ελπίσουμε τουλάχιστον τα χρήματα της χθεσινής αναμέτρησης να παραδοθούν στον Νίκο Κυζερίδη και να παραδοθούν στην ώρα τους.


Στις 13 Μαΐου του 2011 είχε διεξαχθεί στο Χαριλάου φιλικό παιχνίδι οικονομικής ενίσχυσης με την Ξάνθη και τα έσοδα του αγώνα θα διατίθενται στην οικογένεια του αδικοχαμένου ποδοσφαιριστή της Ξάνθης, Ολουμπάγιο Αντεφέμι, που είχε χάσει τη ζωή του σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα.


Τα λεφτά του παιχνιδιού από την τότε διοίκηση Αθανασιάδη δεν παραδόθηκαν ποτέ και χρησιμοποιήθηκαν για άλλους σκοπούς.


Οι εισπράξεις του αγώνα, περί τις 6.000 ευρώ, είχαν παραδοθεί 2 χρόνια αργότερα, τον Απρίλιο του '13 και την τότε διοίκηση Λάμπρου Σκόρδα.




Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2015

Κουράγιο.

Τα έσοδα από τα εισιτήρια του σημερινού αγώνα με τον Εθνικό Αλεξανδρούπολης στις 15:00 θα δοθούν στο Νίκο Κυζερίδη. 

Τα εισιτήρια κοστίζουν 5 ευρώ στις θύρες 1 και 3, 10 ευρώ στη θύρα 2, 15 ευρώ στη θύρα 9 και 20 ευρώ στη θύρα 7. 

Για τρίτο συνεχόμενο αγώνα, όπως με τον Απόλλωνα Καλαμαριάς και την Α.Π.Ε. Λαγκαδά, η είσοδος στο γήπεδο για τις γυναίκες θα είναι ελεύθερη.  

Σάββατο 21 Νοεμβρίου 2015

Μια ξεχωριστή περίπτωση βλάβης.

Στις 4 Νοεμβρίου σε ηλικία 72 ετών έφυγε από τη ζωή ο Κώστας Τσάκωνας. Υπήρξε ένας από τους πιο αναγνωρίσιμους κωμικούς ηθοποιούς της γενιάς του, αφού είχε το χάρισμα να γεννηθεί με την φάτσα και τη φωνή του Καραγκιόζη. 







Γεννημένος στις 12 Οκτωβρίου 1943 στην Αθήνα φοίτησε στη «Δραματική Σχολή του Λαϊκού Πειραματικού Θεάτρου» του Λεωνίδα Τριβιζά και στη δραματική σχολή «Βεάκη». Ενώ δούλεψε ως ηλεκτρολόγος, μπογιατζής, τεντάς και υδραυλικός για να βγάλει τα προς το ζην. 






Συνολικά έπαιξε σε 53 ταινίες από τις οποίες σε 3 έγραψε το σενάριο, ενώ το ντεμπούτο του στον κινηματογράφο έγινε το 1973 σε μια δεκάλεπτη ταινία μικρού μήκους του Κώστα Ζυρίνη, "Λάβετε θέσεις". 






Το 1983 έπαιξε στην δραματική περιπέτεια του Όμηρου Ευστρατιάδη, "Χούλιγκανς: Κάτω τα χέρια απ' τα νιάτα!", όπου υποδύεται τον νονό ενός νεαρού χουλιγκάνου, του Γιώργου Κυρλίδη (Άκης Γυφτόπουλος). 






Τελειώνοντας το λύκειο ο νεαρός Γιώργος Κυρλίδης γίνεται μέλος μιας συμμορίας χούλιγκανς και περνά με τους φίλους του, οπαδούς του Ολυμπιακού, τον περισσότερο ελεύθερο χρόνο του, αδιαφορώντας για οτιδήποτε άλλο.






Όταν κάποια στιγμή μετά από συμπλοκή με οπαδούς της αντίπαλης ομάδας (Α.Ε.Κ.), μένει ανάπηρος, ο πατέρας του (Πέτρος Ζαρκάδης) θεωρεί υπεύθυνη τη συμμορία και τον τρόπο ζωής των μελών της και αποφασίζει να ξεσκεπάσει τους ανθρώπους που κρύβονται πίσω απ' αυτήν. 




("Η αλήθεια βρίσκετε στους sex pistols, γκε-γκε". Όλη η ταινία ΕΔΩ)



Το 1984 έπαιξε στην κωμωδία του Όμηρου Ευστρατιάδη, "Εθνική παπάδων: Ο αθλητισμός είναι για όλους" ή "Τα φώτα της μπάλας". 






Ο παπά-Μαλαχίας, ο παπά-Χάρος κι ο παπά-Μπίλιας, οι καλόγεροι της Παπαδίστικης Κομπανίας, συνεχίζουν τις εμφανίσεις τους στο νυχτερινό κέντρο «Ξεροκόμματα». 



Ο ηγούμενος τους που μαθαίνει τα καμώματά τους έρχεται στην Αθήνα αλλά δεν καταφέρνει να τους συνετίσει. Όταν επιστρέφει στη μονή Μεδούλι και λέει τα καθέκαστα στους άλλους μοναχούς, αυτοί εγκαταλείπουν το μοναστήρι, έρχονται στην Αθήνα και σχηματίζουν τα δικά τους συγκροτήματα προκαλώντας κρίση στο χώρο του λαϊκού τραγουδιού.






Παράλληλα ο παπά-Λάζαρος που αναζητεί λύση στα προσωπικά του οικονομικά προβλήματα και συνάμα προσπαθεί να βρει χρήματα για να χτίσει μια νέα πτέρυγα του ορφανοτροφείου της ενορίας του, καταφεύγει στις συμβουλές του ιερομόναχου Πασχάλη. 



Η λύση στα προβλήματα όλων φαίνεται να είναι η σύσταση ποδοσφαιρικής ομάδας και η κάθοδος τους στα γήπεδα. Με την οικονομική συνδρομή του Πασχάλη και της γυναίκας τού παπά-Λάζαρου, που έκαναν διπλή ζωή (τα βράδια τραγουδούσαν σε λαϊκά κέντρα), η νέα πτέρυγα οικοδομείται, αλλά παπάδες και καλόγεροι αποφασίζουν να συνεχίσουν τις ποδοσφαιρικές τους δραστηριότητες. 






Το 1985 έπαιξε κεντρικό ρόλο στην κωμωδία του Τάκη Βουγιουκλάκη, "Επαγγελματίας οπαδός", κάνοντας μας να δούμε ακόμα και τους επαγγελματίες οπαδούς με συμπάθεια. 






Όταν σε πνίγουν οι υποχρεώσεις και είσαι και πολύτεκνος μηχανεύεσαι τα πάντα για να τα βγάλεις πέρα. Γίνεσαι ακόμα και επαγγελματίας οπαδός. Τι γίνεται όμως όταν αρχίσεις να μπερδεύεις τα διακριτικά; 



Ο Κώστας Τσακανίκας είναι καφετζής και έχει τέσσερα παιδιά από τον πρώτο του γάμο. Τα τρία εξ’ αυτών σπουδάζουν σε Κρήτη, Θεσσαλονίκη και Πάτρα, ενώ το τέταρτο είναι βαποράκι στην Αθήνα και την πέφτει στην ανικανοποίητη σύντροφο του Κώστα, Βέρα Γκούμα. 






Μην έχοντας λεφτά να επισκέπτεται τα παιδιά του υποδύεται τον Παναθηναϊκό, Ολυμπιακό, Αεκτζή, Παοκτζή, Πασόκο, Νεοδημοκράτη και Κουκουέ, έτσι ώστε με τα οπαδικά πούλμαν για ομιλίες/αγώνες να καταφέρνει να βλέπει τα παιδιά του. Στο σπίτι του υπάρχουν σάκοι με merchandise από κάθε μια οργάνωση, ώστε σε κάθε εκδρομή να έχει τα απαραίτητα κασκόλ, σημαιάκια και καπελάκια, ώστε να είναι ένα με το πλήθος.



Όλα αυτά αλλάζουν όταν έρχεται σε ρήξη με τον γιο βαποράκη, ο οποίος αλλάζει θέση στους σάκους, ο Κώστας παίρνει σάκο ΠΑ.ΣΟ.Κ. σε εκδρομή Ν.Δ. και αρχίζει το μεγάλο ότι να ναι. 




(Ένα σύντομο απόσπασμα. Ολόκληρη η ταινία ΕΔΩ)



Τέλος το 1987 πρωταγωνίστησε ως Πολύκαρπος στην κωμωδία του Βαγγέλη Μπαλαφούτη, "Μάθε παιδί μου μπάσκετ". 





Ο Πολύκαρπος μηχανικός αυτοκινήτων είναι ένας ταλαίπωρος οικογενειάρχης που σκοτώνεται μέρα-νύχτα στη δουλειά για να σπουδάσει τον μονάκριβο γιο του. Αυτός όμως δεν παίρνει από γράμματα παρόλο που η μητέρα του, Γραμματική, επιμένει να τον σπουδάσει γιατρό. Ο Πολύκαρπος ψάχνει να βρει λύσεις για την αποκατάσταση του γιου του, παίρνοντας τον και στο μαγαζί του ακόμη. 






Αυτός όμως δημιουργεί κωμικοτραγικές καταστάσεις γιατί δεν τον ενδιαφέρει παρά μόνο ένα πράγμα. Η μεγάλη του αγάπη, το μπάσκετ. Οι γονείς αντιδρούν αλλά ο μικρός θα ξεπεράσει κάθε προσδοκία τους. Ένας Ελληνοαμερικανός μάνατζερ τον αγοράζει σαν ανερχόμενο ταλέντο. Από κει και πέρα αρχίζουν οι περιπέτειες του Πολύκαρπου  






Εκτός από κινηματογράφο ο Τσάκωνας έκανε θέατρο και τηλεόραση. Συνολικά έπαιξε σε 19 θεατρικές παραστάσεις από τις οποίες αρκετές επαναπροβλήθηκαν τηλεοπτικά, σε 22 τηλεοπτικές σειρές και το 1991 συμμετείχε στο εορταστικό αποκριάτικο show, "Καρναβάλι στο τρίγωνο των παππούδων". 






Ο ηθοποιός τραυματίστηκε σοβαρά το 2004 όταν ενώ οδηγούσε τη vespa του στη λεωφόρο Βουλιαγμένης (όπου εκτελούνταν έργα διαμόρφωσης χώρου) ένα δέντρο έπεσε στο κεφάλι του με αποτέλεσμα να τραυματιστεί σοβαρά και να μην μπορεί πια να ανταποκριθεί στις ανάγκες της "επιθεώρησης". Σε συνδυασμό με διάφορα άλλα προβλήματα υγείας που τον ταλαιπωρούσαν, του στέρησαν την συνέχεια στο θεατρικό σανίδι.    






Πριν από 1 χρόνο σε μια συνέντευξή του στην τηλεόραση όταν ερωτηθεί για το πώς μπήκε στην ηθοποιία, απάντησε πως περίπου έγινε στην τύχη και πως η πορεία του σε θέατρο, κινηματογράφο και τηλεόραση υπήρξε ένας δρόμος γεμάτος δυσκολίες. «Ποτέ μου δεν είχα σε υπόληψη το επάγγελμα γιατί έχω δει τι γίνεται στα παρασκήνια».



Όταν εν συνεχεία τον ρώτησαν αν θα ξαναδιάβαινε τον ίδιο δρόμο σε περίπτωση που τον γυρνούσαν πάλι απ΄ την αρχή, απάντησε δίχως ίχνος ειρωνείας: “Μπα, αν το ήξερα θα πήγαινα να δουλέψω στο συνεργείο του ξαδέρφου μου”. 






Ο Κώστας Τσάκωνας μπήκε με φόρα στον κόσμο της βιντεοταινίας σε μια εποχή όπου έμπαιναν στον χώρο της βιντεοταινίας πραγματικά όλοι. Ρόλους έπαιρναν τα παιδιά με την κάμερα και οι άνθρωποι που έψηναν καφέδες στα παιδιά με την κάμερα. 



Η "μεγάλη εποχή" του ελληνικού κινηματογράφου είχε πεθάνει για τα καλά, αφού η Αλίκη Βουγιουκλάκη δεν ήταν πια με τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ, αλλά με τον Βλάση Μπονάτσο. Μετά τα ωραία χρόνια λοιπόν της ωραίας Αθήνας, των ζαχαροπλαστείων, της ξεγνοιασιάς, του ρομαντισμού, του ασπρόμαυρου έρωτος, των happy endings, του μισάωρου χορευτικού του Ντίνου Ηλιόπουλου, ήρθαν τελικά τα 80’s. 






Ήρθε η κινησιολογία και η καγκουριά του Στάθη Ψάλτη, το νταϊλίκι του Πάνου Μιχαλόπουλου, η τζοβενιά του Σταμάτη Γαρδέλη, οι σπαστικές γκριμάτσες του Μάρκου Λεζέ, το ρουφηγμένο πρόσωπο του Σωτήρη Μουστάκα, ο Μιχάλης Μόσιος (γενικά), τα μπούτια της Σοφίας Αλιμπέρτη, οι cult χαρακτήρες, η trash αισθητική, οι ρόδες, οι τσάντες, οι κοπάνες και οι κόπανοι, οι ανήλικοι, τα ναρκωτικά, οι φυλακές και η βία στα γήπεδα. 



Με μπλουζάκι Εmperor "Wrath of the Tyrant"  



Ο Κώστας Τσάκωνας δεν υπήρξε cult φυσιογνωμία της ελληνικής βιντεοταινίας. Όλο του παρουσιαστικό, αν και έχει τα συστατικά που θα τον κατέτασσαν ανεπιστρεπτί στην υποκουλτούρα, στο βάθος του δεν είναι καλτ. Οι περισσότεροι τον θεωρούμε cult διότι καλώς ή κακώς ο Κώστας Τσάκωνας έμεινε γνωστός στο πανελλήνιο για την συμμετοχή του στις κλασικές κωμωδίες “Η Μεγάλη Απόφραξη” και “Κλασική Περίπτωση Βλάβης”, όπου και η “καλτοποίησή” του έλαβε χώρα. 








Οι παλαιότεροι θυμούνται τον Κώστα Τσάκωνα για την συμμετοχή του στην δραματική ταινία “Μάθε Παιδί μου Γράμματα”, η μια κάποια μέση γενιά για τις κλασικές αποφράξεις, ενώ οι νεότεροι για την ερμηνεία του ως Τέλη, στην κοινωνική ταινία “Φτηνά Τσιγάρα” του Ρένου Χαραλαμπίδη, παραγωγής 2000. 








Σε μια ζωή όπου δεν θα καταλήξει κανείς μας να περπατάει την ακαδημίας με την Άννα Μαρία Παπαχαραλάμπους, ούτε θα κυνηγιέται μαζί της σε ένα λεωφορείο της αγάπης γεμάτο κότες, υπό τους μελαγχολικούς ήχους του happy ending, ο Τέλης διστάζει να πάρει μια Λίτσα τηλέφωνο για να ζήσει το ερωτικό του μερίδιο και όταν τελικά το κάνει το μόνο που καταφέρνει είναι να φάει ένα ωραίο άκυρο. Χωρίς φυσικά να μείνει με την αμφιβολία, εξαιρετικά πρέπον για ένα άνθρωπο όπου σε κάθε μα κάθε ταινία του παρελθόντος του αναφωνούσε, “αυτή η αμφιβολία θα με φάει”. 






Αν το καλοσκεφτεί κανείς, η Άννα-Μαρία Παπαχαραλάμπους κατέληξε να παίζει στις εφτά θανάσιμες πεθερές, ενώ ο Ρένος Χαραλαμπίδης εντάχθηκε στην Νέα Δημοκρατία επειδή εμπνεύστηκε από το όραμα του Αντώνη Σαμαρά. Οπότε Τέλης και πάλι Τέλης και ας μη γαμήσουμε ποτέ και ας μην ηρεμήσουμε ποτέ. 




(Από τους Καλαματιανούς Minerva Superduty, σε ύφος hardcore/sluge/post-metal)



Ο Κώστας Τσάκωνας εκτός από σπουδαίος ηθοποιός υπήρξε και σπουδαίος άνθρωπος, αφού ουσιαστικά μόνος του φρόντιζε τα 2 ανάπηρα αδέλφια του. 



«Ήμουν μόλις δέκα χρονών όταν είδα την αδελφή μου σε ηλικία επτά ετών να έχει πέσει στο πεζοδρόμιο και να βγάζει αφρούς από το στόμα. Να έχω τον αδελφό μου δεκαέξι χρονών στο σπίτι και να είναι αμίλητος. Τον πήγαμε στο νοσοκομείο και του έκαναν δεκατρία ηλεκτροσόκ. 


Έρχομαι μια μέρα από τη δουλειά στο σπίτι και ρωτάω: “Που είναι η αδελφή μου;" Μου λένε: “Έπεσε από το μπαλκόνι”. Δεν άντεξε την αρρώστια της και θέλησε ν’αυτοκτονήσει. Ευτυχώς σώθηκε. 


Μια μέρα, ο Γιώργος που έχει νοητική υστέρηση, πήγε να περάσει το δρόμο και ένα αυτοκίνητο του έκοψε το πόδι. Είχαμε μεγάλες περιπέτειες. Παρακαλάω το Θεό να “φύγουν” πρώτα τα αδέλφια μου, γιατί ποιος θα τα φροντίσει;». 



«Αν φύγω από τη ζωή, δεν ξέρω τι θα απογίνουν αυτά τα παιδιά. Είναι δύσκολο. Αν δεν έχω τρελαθεί ακόμη ευθύνεται ο χαρακτήρας μου και η στάση ζωής μου. Κανονικά έπρεπε να έχω τρελαθεί. 


Όποτε δούλευα στο θέατρο περιοδεία, ο αδερφός μου με κοιτούσε με μάτια θλιμμένου σκύλου. Μου έλεγε: "Γιατί θα φύγεις;" Τι να του έλεγα. Πάω να δουλέψω για να βγάλω χρήματα για να σας ζήσω; Αυτή είναι η κοινωνική πρόνοια στην Ελλάδα. 


Δίνω τα πάντα για να μπορούν τα αδέρφια μου να ζουν άνετα και να μην τους λείπει τίποτα. Είναι η ψυχή μου, το αίμα μου. Όσο ζω και υπάρχω θα φροντίζω για τα αδέρφια μου».






Όλες τις δυσκολίες της ζωής του της αντιμετώπιζε και τις ξεπερνούσε με το γέλιο. «Mε το γέλιο προσπαθώ να την παλέψω αλλιώς θα είχα “φύγει” προ πολλού. Τον θάνατο δεν τον φοβάμαι καθόλου. Τον έχω πάρει στα αστεία. Κάποια στιγμή θα φύγουμε από τη ζωή. Άλλωστε τον θάνατο και την εφορία δεν τα αποφεύγεις».  



Ο πάτερ Τσακώνιος εκτός από μεγάλος άνθρωπος και ηθοποιός υπήρξε και μέγας προφήτης. Πριν από σχεδόν 20 χρόνια στην ταινία "Επάγγελμα Γυναίκα" του 1986 προφήτευε ότι η ανάκαμψη στη χώρα θα έρθει το 2016! Λέτε να ήξερε κάτι και την έκανε;






Γιατί αν δεν μας άρεσαν όλα αυτά, πάντα είχε μια λιτή απάντηση, "άντε γαμηθείτε".




(Καλό ταξίδι, μάστορα!)



Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2015

Του Μίχα τα καμώματα τα βλέπει η μέρα και γελά.

Ο αγώνας της 7ης Ιούνη 1972 με αντίπαλο τον Π.Α.Ο.Κ. για την ημιτελική φάση του κυπέλλου Ελλάδος έμεινε στην ιστορία για πολλούς λόγους. 


Για την μεροληπτική διαιτησία του ρέφερι και εντολοδόχου της χούντας, Χρήστου Μίχα, που είχε ως αποτέλεσμα τον αποκλεισμό της ομάδας από τον τελικό της διοργάνωσης.


Για την οριστική διακοπή της αναμέτρηση στο 88ο λεπτό εξαιτίας επεισοδίων και την τιμωρία αρκετών ποδοσφαιριστών της ομάδας από τα όργανα της χούντας.


Για το ότι έσπασε μια παράδοση χρόνων που ήθελε την ομάδα μας να μην ηττάται από τον Π.Α.Ο.Κ. σε οποιαδήποτε διοργάνωση ή φιλική αναμέτρηση και που κρατούσε από τις 12 Μαΐου 1963. 


Ο Χρήστος Μίχας 2 χρόνια νωρίτερα είχε καταβάλει τεράστιες προσπάθειες ώστε να μην πάρει η ομάδα μας το κύπελλο του 1970, το οποίο αποτελεί και ο τελευταίος τίτλος της μέχρι σήμερα. 






Ο τελικός διεξήχθη στις 28 Ιουνίου στο Καυτανζόγλειο και ήταν η 1η φορά που δεν συμμετείχε ούτε μία ομάδα από το λεκανοπέδιο, ενώ υπήρξε και ο 1ος αγώνας που μεταδόθηκε ζωντανά από την ελληνική τηλεόραση, παρουσία 50.000 θεατών (46.695 εισιτήρια). 


Η ομάδα μας πήρε το κύπελλο με τέρμα του Μανώλη Κεραμιδά στο 8ο λεπτό της αναμέτρησης, με τον Χρήστο Μίχα να ακυρώνει 2 γκολ του Αλέκου Αλεξιάδη και τον Π.Α.Ο.Κ. να χάνει πέναλτι με τον Κούδα στο 33΄.


Έτσι έγινε η 1η ομάδα εκτός Αθήνα και Πειραιά που κέρδισε τον τίτλο μετά από 40 χρόνια ύπαρξης του θεσμού. 






Στον αγώνα δεν αγωνίστηκε λόγω τιμωρίας ο Τάκης Λουκανίδης και τον αντικατέστησε ο Ιωσήφ Μιχαηλίδης. Ο Τάκης Λουκανίδης ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του πορεία από την Δόξα Δράμας, μετά αγωνίστηκε για πολλά χρόνια στον Παναθηναϊκό και την περίοδο 1969-70 αγωνίστηκε με τα χρώματα της ομάδας μας, πετυχαίνοντας 8 γκολ σε 45 αγώνες. Εν συνεχεία αποχώρησε από την ενεργό δράση. 


Στον τελικό αγωνίστηκαν για την ομάδα μας οι Χρηστίδης, Πάλλας, Ναλμπάντης, Σπυρίδων, Ραπτόπουλος, Σεμερτζής, Ψηφίδης (αλλαγή), Συρόπουλος, Κεραμιδάς, Αλεξιάδης, Παπαιωάννου και Μιχαηλίδης. 




(Ο Μίχας μιλάει για τον τελικό του '70)



Ο εντός έδρας αγώνας της 7ης Ιούνη 1972 για την ημιτελική φάση του κυπέλλου διακόπηκε στο 88ο λεπτό της αναμέτρησης, όταν εξαντλήθηκε η υπομονή των ποδοσφαιριστών μας και επιτέθηκαν στον διαιτητή, με το σκορ να είναι 2-1 υπέρ της αντιπάλου ομάδος. 






Μέχρι εκείνη την στιγμή ο Χρήστος Μίχας είχε αρνηθεί 2-3 πέναλτι στην ομάδα μας και είχε αποβάλλει τον ποδοσφαιριστή μας Γιάννη Μπαλάφα στο 40ο λεπτό.






2 λεπτά πριν τη λήξη της κανονικής διάρκειας της αναμέτρησης οι ποδοσφαιριστές μας ζήτησαν εξηγήσεις από τον διαιτητή με αποτέλεσμα να υπάρξει εμπλοκή και να επέμβουν τα χουντικά όργανα της τάξης. 






Ο αγώνας δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, η ομάδα αποκλείστηκε από το κύπελλο, οι εισπράξεις του αγώνα πήγαν στην αντίπαλη ομάδα και έσπασε η εννιάχρονη παράδοση κατά του Π.Α.Ο.Κ. 






Συν τοις άλλοις οι ποδοσφαιριστές της ομάδος μας Άγγελος Σπυρίδων και Αλέκος Αλεξιάδης τιμωρήθηκαν με ετήσιο αποκλεισμό, ο Βαγγέλης Συρόπουλος με εξάμηνο και με τρίμηνο οι Γιάννης Μπαλάφας και Σοφοκλής Σεμερτζής. 






Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την ερχόμενη αγωνιστική περίοδο 1972-3 η ομάδα να εμφανιστεί αποδυναμωμένη και να τερματίσει 9η στο πρωτάθλημα, όπως και να αποκλειστεί από τον Λεβαδειακό μόλις απ΄ τον 2ο γύρο του κυπέλλου. Παρ΄ότι είχε ενισχυθεί με τους Μίλτο Κουμαριά και Σπύρο Καπερνέκα από τον Ολυμπιακό, καθώς και τον Γιώργο Μπιτζίδη από τον Πανσερραϊκό. 






Οι εφημερίδες της εποχής χαρακτήρισαν τον συγκεκριμένο αγώνα ως "το ντέρμπι του μίσους" και τα Αθηνοκεντρικά μέσα μαζικής μαλάκυνσης ξεκίνησαν έναν ανελέητο πόλεμο κατά του συλλόγου. Ο αγώνας είχε τηλεοπτική κάλυψη και οι φάσεις των επεισοδίων παίζονταν και ξαναπαίζονταν στις αθλητικές ειδήσεις μέχρι να πειστεί και ο τελευταίος τηλεθεατής για το εγκληματικό πρόσωπο του συλλόγου. 






Ο Άρης Μανωλόπουλος, τότε έφορος της ομάδας, είχε δηλώσει όταν παρέδωσε την παραίτηση του πως «Δεν είναι λίγο πράγμα να σου κλέβουν εν ψυχρώ τον μόχθο, τον ιδρώτα, το αίμα σου, γιατί έτσι το θέλουν αυτοί που παριστάνουν τώρα τους τιμητές. Η υψηλή σκοπιμότητα και η διπλωματία έχουν και ένα όριο». 






Ο Χρήστος Μίχας έμεινε επίσης στην ιστορία ως ο διαιτητής του «Μαύρου Τελικού» μεταξύ της Μίλαν και της Λιντς Γιουνάιτεντ που διεξήχθη στο Καυτανζόγλειο στάδιο. 






Ο τελικός του Κυπέλλου Κυπελλούχων του 1973 ήταν ο δεύτερος μέσα σε 3 χρόνια που θα φιλοξενείτο στην Ελλάδα. Δυο χρόνια νωρίτερα είχε διεξαχθεί στο Καραΐσκάκη για την ίδια διοργάνωση ο τελικός του 1971, ανάμεσα στην Ρεάλ Μαδρίτης και την Τσέλσι. 


Σε αυτόν τον τελικό η UEFA έσπασε την παράδοση που ήθελε τον διαιτητή να προέρχεται από τη χώρα στην οποία διεξάγεται ο τελικός, καθώς δεν εμπιστευόταν τους Έλληνες διαιτητές. Σε εκείνο τον τελικό (που τελικά ήταν διπλός, καθώς το πρώτο παιχνίδι έληξε ισόπαλο 1-1 και έγινε επαναληπτικός αγώνας, τον οποίο κέρδισε η Τσέλσι με 2-1) είχε σφυρίξει ο Ελβετός Ρούντολφ Σόιρερ. 


Το 1973 η UEFA αποφάσισε ότι είχε έρθει η ώρα να εμπιστευτεί τους Έλληνες διαιτητές, κι έτσι σαν διαιτητής του τελικού εκείνης της χρονιάς, ορίστηκε ο Χρήστος Μίχας, ο οποίος έγινε ο πρώτος Έλληνας διαιτητής που σφύριξε σε τελικό ευρωπαϊκής διοργάνωσης. 


Στις 16 Μαΐου στο Καυτανζόγλειο παρόν ήταν ο Ιταλός πρόεδρος της ΟΥΕΦΑ, Αρτέμιο Φράνκι, καθώς και η επίσημη σύζυγος του δικτάτορα, Δέσποινα Παπαδοπούλου. Στον αγωνιστικό χώρο σε μια τελετή με μπόλικο κιτς εμφανίστηκαν τσολιάδες με την αγγλική και ιταλική σημαία. Με την ελληνική οι παίκτες των δύο ομάδων. 


Από τη μία υπήρχε η Μίλαν του Νερέο Ρόκο και τον Τζιάνι Ριβέρα ως πρώτο βιολί. Από την άλλη η Λιντς του Ντον Ρέβι που είχε πάρει την ομάδα από την Γ’ κατηγορία το 1961 για να την οδηγήσει τρένο δύο χρόνια αργότερα στη μεγάλη κατηγορία κι από εκεί στο πρωτάθλημα του ’74, στο κύπελλο του ’72 και στα Κύπελλα Εκθέσεων (μετέπειτα ΟΥΕΦΑ και Γιουρόπα Λιγκ) του ’68 και ’71. 


Το παιχνίδι έληξε 1-0 υπέρ της Μίλαν. Ωστόσο αυτό που συνέβη εκείνο το βράδυ δεν έχει ξαναγίνει. 


Όταν οι παίκτες της Μίλαν ξεκίνησαν να κάνουν τον «γύρο του θριάμβου», οι Έλληνες οπαδοί αντέδρασαν με αποδοκιμασίες και αντικείμενα, έβριζαν τον διαιτητή, ενώ φώναζαν «Σούπερ Λιντς» και ζητούσαν να βγει η αγγλική ομάδα στον αγωνιστικό χώρο. Έτσι οι Ροσονέρι αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν, ενώ τα "παγώνια" επέστρεψαν στον αγωνιστικό χώρο και αποθεώθηκαν από τον κόσμο σαν νικητές, κάνοντας κάτι σαν γύρο του θριάμβου. 


Ο Χρήστος Μίχας ήταν ο αρνητικός πρωταγωνιστής του αγώνα. Μόλις στο 4ο λεπτό του αγώνα χάρη σε ένα ανύπαρκτο φάουλ (το οποίο κέρδισε ο μετέπειτα προπονητής του Ολυμπιακού, Αλμπέρτο Μπιγκόν), ο Λουτσιάνο Κιαρούτζι άνοιξε το σκορ για τη Μίλαν, με απευθείας εκτέλεση φάουλ. 


Και αυτή ήταν μόνο η αρχή. Σε ολόκληρο το υπόλοιπο παιχνίδι ο Μίχας ακύρωσε χωρίς λόγο γκολ της Λιντς, αρνιόταν καθαρά πέναλτι στη αγγλική ομάδα, ενώ λίγο πριν τη λήξη του αγώνα απέβαλε τον Νόρμαν Χάντερ της Λιντς, επειδή χτύπησε εν θερμώ τον Τζιάνι Ριβέρα της Μίλαν, αφού όμως ο προηγούμενος τον είχε μαρκάρει σκληρά χωρίς να δοθεί φάουλ. Φυσικά το γεγονός μόνο απαρατήρητο δεν πέρασε. 


Οι εφημερίδες την επόμενη μέρα κυκλοφόρησαν με καυστικούς τίτλους. «Τα δύο Μ κατέκτησαν το Κύπελλο» (Μίλαν και Μίχας) έγραφε η "ΟΜΑΔΑ", ενώ τα "ΝΕΑ" είχαν τίτλο «Ποιο ποτάμι θα ξεπλύνει την ντροπή της διαιτησίας;». 


Οι αγγλικές εφημερίδες για χρόνια υποστήριζαν ότι ο Μίχας δωροδοκήθηκε από τους Ιταλούς. Ο ίδιος είχε αποδώσει στην ισχυρή βροχή κάποια λάθη που έκανε στον αγώνα. Ο Μίχας τελικά τιμωρήθηκε από την Ε.Π.Ο. και την UEFA, η οποία όμως ποτέ δεν δέχτηκε το αίτημα της Λιντς για επανάληψη του αγώνα. 


Το 2009 ο Βρετανός ευρωβουλευτής Ρίτσαρντ Κόρμπερτ ζήτησε από την ΟΥΕΦΑ τη διενέργεια έρευνας για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες διεξήχθη εκείνος ο αγώνας και το κατά πόσον ο Μίχας χρηματίστηκε ή όχι, καθώς και την αφαίρεση του Κυπέλλου από τη Μίλαν. 


Φυσικά ο ευρωβουλευτής διάλεξε τον χρόνο για τον τόπο, καθότι ήταν παραμονές ευρωεκλογών και έβαζε υποψηφιότητα στη περιφέρεια του Γιορκσάιρ και του Χάμπερ, εκεί δηλαδή που είναι ο πυρήνας των οπαδών της ομάδας. Ο ίδιος σε δηλώσεις του έλεγε: 


«[…] έστω και τώρα να γίνει έρευνα για τα γεγονότα εκείνου του τελικού που μας προκάλεσε 36 χρόνια πόνου. Τότε μας έκλεψαν το τρόπαιο. Ο διαιτητής έκανε μια σειρά απανωτών σφαλμάτων σε βάρος της ομάδας μας, χαρίζοντας το κύπελλο στην Μίλαν». 


Φυσικά δεν έγινε τίποτα. Ο κανονισμός της ομοσπονδίας έτσι και αλλιώς ορίζει πως μετά το πέρας 10 ετών παραγράφεται κάθε πειθαρχική παρέμβαση και έρευνα για δωροδοκία. Έτσι η Λιντς δε δικαιώθηκε ποτέ. 


Ωστόσο ο κόσμος που βρέθηκε εκείνο το βράδυ στο Καυτανζόγλειο ήταν μάρτυρας της σφαγής και αποθέωσε τα θύματα αυτής της σφαγής. 


Όσο για τον Χρήστο Μίχα συνέχισε μέχρι το 1977 να σφυρίζει σε αγώνες ελληνικού πρωταθλήματος (είχε αρχίσει το 1968). Στη συνέχεια ασχολήθηκε με τα διοικητικά της διαιτησίας.


Στη Λιντς Γιουνάιτεντ θυμούνται ακόμα την εφιαλτική βραδιά του Καυτανζογλείου.