Πέμπτη 26 Απριλίου 2012

Άγγελος Σπυρίδων.

Σε συνέντευξη που παραχώρησε ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής και μέλος της ομάδας που κατέκτησε το κύπελλο το 1970, Άγγελος Σπυρίδων, αναφέρθηκε στην φετινή αγωνιστική παρουσία της ομάδας, τα διοικητικά «λάθη» και φυσικά στη σαπουνόπερα της αγοράς των μετοχών της ομάδας από το λαμόγιο και τους ομοίους του.




«Ήταν μια χρονιά εφιαλτική για τον Άρη, διότι δεν έγινε προγραμματισμός από την αρχή. Έγιναν πολλά λάθη και μέσα σε αυτά άλλαξαν τέσσερις προπονητές και η ομάδα δεν έφτασε ούτε στην Ευρώπη. Έγιναν πολλά λάθη, πρέπει να γίνεται σχεδιασμός. Δεν γίνεται κάθε χρόνο να διώχνεις μια εντεκάδα παίκτες και να παίρνεις δεκαπέντε. Πρέπει να υπάρχει σταθερός κορμός και σε αυτόν να στηρίζεσαι».


«Το μόνο όφελος είναι ότι βγήκαν δυο, τρία παιδιά που χρησιμοποιήθηκαν και θα είναι κέρδος για τον Άρη. Είναι παταγώδης η αποτυχία και φρικιαστική η χρονιά για τον Άρη. Εμένα δε μου φτάνει ο στόχος της Ευρώπης, αλλά θέλω ένα κύπελλο ή και ένα πρωτάθλημα. Ο κόσμος είναι αγανακτισμένος και πρέπει να γίνει περισυλλογή και να μην επαναληφθούν τα ίδια λάθη».


«Ίσως δεν υπάρχουν οι κατάλληλοι άνθρωποι για να συμβουλεύσουν σωστά. Φορτώθηκε ο σύλλογος με τεράστια ποσά και με παλτά. Με 700άρια και 800άρια και παίκτες που δεν προσέφεραν τίποτα. Για μένα παίκτες όπως οι... πρέπει να φύγουν. Υπάρχουν παίκτες καλοί με λιγότερα χρήματα που μπορούν να προσφέρουν περισσότερα...».


«Είμαι κατά στην πρόταση. Έδιωξαν κάποιους ανθρώπους που μπορούσαν να βοηθήσουν οικονομικά. Διαφωνώ και δεν πρέπει να γίνει αυτό, δηλαδή η πώληση των μετοχών. Να κρατήσει τις μετοχές η Λέσχη».

Πειθαρχική δίωξη.

Πειθαρχική δίωξη κατά του προέδρου της Π.Α.Ε. Εργοτέλη, Απόστολου Παπουτσάκη, άσκησε την περασμένη Τρίτη ο ποδοσφαιρικός εισαγγελέας, Κώστας Πετρόπουλος, εξαιτίας δηλώσεων του πρώτου σε ραδιοφωνικό σταθμό στις 20 Απριλίου όπου έκανε λόγο μεταξύ των άλλων για σκάνδαλα στο πρωτάθλημα της Σούπερ Λίγκας.


Ακολουθεί μέρος των όσων είπε ο τέως πρόεδρος της Σούπερ Κλίκας, μιας και την περασμένη Δευτέρα παραιτήθηκε από το πόστο του και προκάλεσαν την επέμβαση του αθλητικού εισαγγελέα:


«Και πρωθυπουργός να γινόμουν κανένας δεν θα μου άλλαζε την φιλοσοφία που έχω. Εγώ προσωπικά για παράδειγμα δεν γνωρίζω ποιος είναι ο κύριος Δούρος, γιατί πιστεύω ότι είναι θέμα της ΕΠΟ να τον γνωρίζει. Μπορεί να είμαι ρομαντικός αλλά είναι αυτή η φιλοσοφία μου. Μπορεί η άλλοι να έχουν άλλη φιλοσοφία..».


«Έχουμε ένα πρωτάθλημα που μας αξίζει για αυτό που είμαστε. Εγώ όταν βγήκα πρόεδρος είπα ότι αυτοσκοπός μου είναι να καταλάβει και να πιστέψει ο λαός ότι μπαίνοντας στο γήπεδο βλέπει αυτό συμβαίνει πραγματικά. Δυστυχώς πολλά γίνονται έξω από το γήπεδο και η κατάσταση αυτή συνεχίζει και ισχύει. Κρίμα που δεν μπορέσαμε να τα καταφέρουμε ώστε να αλλάξουμε την κατάσταση. Έρχονται στα αυτιά μου οι συζητήσεις που έχουν γίνει τις τελευταίες 10 μέρες και έχω τρελαθεί».


«Εμένα ότι μου έκαναν μου το έκαναν. Εγώ θα κατέβω στην Ξάνθη ως Εργοτέλης να παίξω την μπάλα μου για να κερδίσω και αν ο Άρης κερδίσει την Κέρκυρα έχει καλώς, αλλιώς θα πέσουμε κατηγορία. Έτσι απλά. Το γεγονός όμως ότι πολλά παίζονται στο παρασκήνιο με γεμίζει οργή. Απορώ πως δεν έβγαλαν όλους τους παίκτες του Άρη προχθές με τον Παναιτωλικό. Είναι για γέλια η κατάσταση».

  
«Αν εμείς οι ίδιοι απογοητεύουμε αυτό που πουλάμε δεν μπορούμε να περιμένουμε από τον κόσμο να έρθει στο γήπεδο. Έγιναν 2-3 σκάνδαλα φέτος καραμπινάτα».


«Τα σκάνδαλα που έγιναν είναι πολλά αλλά κάποια βγάζουν μάτια. Η ιστορία είναι για γέλια. Εμείς που πληρώνουμε κανονικά θα πρέπει να πάμε στα σπίτια μας και να αφήσουμε τους άλλους να κάνουν ότι κάνουν».


Όσα είπε είναι κατατάλλα γνωστά αν και δύσκολα «αποδείξιμα» στις αίθουσες των δικαστηρίων. «Γνωστά» δεν είναι βέβαια για τους ποδοσφαιρικούς εισαγγελείς, την Ελληνική ποδοσφαιρική Ομοσπονδία, την Σούπερ Λίγκα, την Κεντρική Επιτροπή Διαιτησίας, την Γενική Γραμματεία Αθλητισμού.. 


Ασχέτως αν το κίνητρο που τον οδήγησε να κάνει αυτές τις δηλώσεις είναι ο υποβιβασμός της ομάδα του, έχουν μια ιδιάζουσα σημασία γιατί προέρχονται από έναν άνθρωπο που δραστηριοποιούνταν μέχρι πρόσφατα μέσα στις τάξεις της παράγκας.


Η «αξιοπιστία» και η «τιμή» του συστήματος και του ποδοσφαιρικού προϊόντος πρέπει να προστατευθούν, γι΄αυτό είναι εδώ οι πειθαρχικές επιτροπές με το νομικό οπλοστάσιο τους έτοιμες ανά πάσα στιγμή να ασκήσουν διώξεις σε όσους «λερώνουν» και «λασπολογούν» αναπόδεικτα. 


Αυτό βέβαια γίνετε κατά κόρον κατά την διάρκεια της χρονιάς σε όσους καταφερθούν π.χ. ενάντια στην διαιτησία, όπως η Π.Α.Ε. Ξάνθη που στα τέλη Μαρτίου σε ανοικτή επιστολή που είχε αποστείλει προς τον Σοφοκλή Πιλάβιο και τον Γιώργο Δούρο που ήταν υπεύθυνος για τους ορισμούς των διαιτητών, έκανε λόγο για «δεν είναι τυχαίο που στα πέντε από τα επτά τελευταία παιχνίδια, η ομάδα έχει αγωνιστεί με παίκτη λιγότερο λόγο αποβολής», με αποτέλεσμα και με βάση τα λεγόμενα αυτά να δεχτεί στις αρχές Απριλίου την πειθαρχική δίωξη του ποδοσφαιρικού εισαγγελέα, Κώστα Πετρόπουλου.

Έλα ρε Γρόλλιο.

Σε παρουσία του σε τηλεοπτική εκπομπή με θέμα τα τεκταινόμενα στον σύλλογο ο εκπρόσωπος του Α.Σ. στο διοικητικό συμβούλιο της Π.Α.Ε., Χρήστος Γρόλλιος, ανέφερε πως η Π.Α.Ε. δεν τον κάλεσε σε κανένα διοικητικό συμβούλιο στην διάρκεια της χρονιάς όπως θα έπρεπε, ενώ είπε πως δεν μίλησε για να μην κάνει κακό στην ομάδα. 

Στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε η παρατεταμένη σιωπή από το πόστο που κατέχεις είναι συνενοχή..

Τρίτη 24 Απριλίου 2012

Η ήσυχη συνείδηση.

Η ήσυχη συνείδηση είναι πάντα μια ψευδής συνείδηση. Διακρίνετε από μια έλλειψη αγωνίας, αναστοχασμού και κριτικής των δικών της πεπραγμένων και βρίσκετε συνήθως στη ρίζα κάθε μεγάλου ή μικρού ολοκληρωτισμού.



Κάθε ολοκληρωτισμός έχει παράλληλα την ανάγκη ύπαρξης και κατασκευής του «άλλου». Ενός «άλλου» διαφορετικού, εχθρικού και συνάμα κατώτερου που ενσαρκώνει το απόλυτο κακό, σε αντιδιαστολή με εμάς που αντιπροσωπεύουμε το απόλυτο καλό. Πάντοτε το αντίπαλο «άλλο» είναι το σκοτεινό πρόβλημα και πάντοτε εμείς η φωτεινή λύση. Και εν ονόματι αυτής της λύσης, δικαιολογούνται τα πάντα.



Στον σύλλογο ζήσαμε από το 2006 και μετά τον δικό μας μίνι ολοκληρωτισμό, ενώ γεμίσαμε από χιλιάδες φορείς μιας τέτοιας ήσυχης, ψευδούς συνείδησης. Ειδικότερα μέχρι την άνοιξη του 2009 όπου το καθεστώς ήταν συμπαγές, όποιος τολμούσε να πει ή να ψελλίσει κάτι διαφορετικό από της επίσημες διδαχές, αυτόματα κατέτασσε τον εαυτό του στους «άλλους», προσυπέγραφε την «θανατική» του καταδίκη και στην καλύτερη εγκαλούνταν για έλλειψη "ψυχής" ή για έλλειψη "καρδιάς". Η αναφορά στην ψυχή και την καρδιά και η διαρκείς μνημόνευση αυτών των δύο κατηγοριών είναι πάντοτε εξ΄ολοκλήρου αμφισβητήσιμη και ύποπτη.



Η μέγιστη δυνατή συναίνεση στο εσωτερικό του συλλόγου απαιτούσε την εν λευκό εξουσιοδότηση στις ηγεσίες «μας» να διαχειριστούν της τύχες μας και συνεπαγόταν τη μηδενική ανοχή σε όποιον δεν συντάσσονταν πίσω από τις επίσημες γραμμές. Όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας.



Όλη αυτή η κατάσταση εξωραϊζόταν από καλές αγωνιστικές πορείες, αποκτούσε νομιμοποίηση πίσω από θολές ρητορικές, με έντονη δόση αυτισμού, για εχθρικά τόξα που πνίγουν, απειλούν και περικυκλώνουν τον σύλλογο έτοιμα ανά πάσα στιγμή με την πρώτη ευκαιρία να τον πλήξουν, καλυπτόταν πίσω από αναγωγές σε ευγενείς ιδέες, "ο Άρης πάνω απ΄ όλα", συγκινητικά προσχήματα, "για το καλό της ομάδας", ζητώντας από εμάς τυφλή πίστη στο καθεστώς, να το υψώσουμε στα ουράνια, να το προσκυνήσουμε και να του προσφέρουμε θυσίες.






Εξαιτίας αυτής της χειραγωγημένης νοοτροπίας που σκόπιμα εμφυτεύτηκε στον φίλαθλο και οπαδό της ομάδας, το σύστημα την ίδια στιγμή που μιλούσε για αλτρουιστικά κίνητρα (με τον τρόπο που μόνο ανώτεροι ιεράρχες μπορούν να κάνουν), έκανε στο παρασκήνιο τη δουλεία του απομυζώντας τον σύλλογο μιας και τα τεράστια προσωπικά συμφέροντα που διακυβεύονταν δεν γνωρίζουν από γενναιόδωρα αισθήματα, ηθική και υψηλά ιδανικά.



Από το 2009 και μετά με την αποπομπή του τέως προέδρου δημιουργήθηκε το πρώτο ουσιαστικό ρήγμα στο εσωτερικό του καθεστώτος και τα τελευταία 3 χρόνια δειλά δειλά οι αιρετικές φωνές αυξήθηκαν, φέρνοντας στην επιφάνεια τα προβλήματα και μαζί την δυνατότητα για ξεπέρασμα τους. Στην παρούσα φάση τα κάθε είδους «κατηχητικά» έχουν λιγοστέψει και αποδυναμωθεί σε σημαντικό βαθμό με ορατό κίνδυνο πια να απειλείται η επιβίωση και ύπαρξη τους.



Τίποτα δεν είναι ιερό, όλα μπορούν να λεχθούν και πρέπει να ειπωθούν. Κάθε σκέψη «αιρετική», «βλάσφημη» ή απλώς ενοχλητική προσφέρει κάτι όταν θίγει οικία κακά και όταν εισάγει «καινά δαιμόνια» στην κοινωνία όπου ζει αυτός/οι που την διατυπώνουν. Και ο Άρης είναι μια μικρο-κοινωνία. Το να καταγγέλλουμε εκ του ασφαλούς το «άλλο», ίσα ίσα για να μας λένε μπράβο και να μαζεύουμε συγχαρητήρια, ενώ ταυτόχρονα δεν λέμε λέξη για τα του οίκου μας και για τις καθ΄ ημάς σκοταδιστικές πράξεις των ιερατείων μας, είναι το λιγότερο υποκριτικό και οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στον συλλογικό μας αφανισμό. Δυστυχώς η ιστορία της ομάδας τα τελευταία χρόνια είναι μια απέραντη κοιλάδα σπαρμένη με ψέμματα και ιδιοτελή κίνητρα.



Τα διοικητικά συμβούλια των θεσμών του συλλόγου δεν είναι ιερατεία και τα εκάστοτε πρόσωπα που τα απαρτίζουν δεν είναι κοσμοείδωλα και ιερές αγελάδες που τις φέραμε από την Καλκούτα στη Θεσσαλονίκη για να τις προσκυνάμε και να βόσκουν ανέμελες στο χορτάρι του Κλεάνθης Βικελίδης. Κανένας δεν μπορεί να περιβάλλεται από ασυλία και να βρίσκετε στο απυρόβλητο.








Χρέος μας είναι σαν τις αλογόμυγες να τσιμπάμε και να ξυπνάμε το ράθυμο άλογο της πόλης έστω και αν το αντάλλαγμα μπορεί να είναι κώνειο ή κάψιμο στην πυρά και όχι να παριστάνουμε τους πλαδαρούς κηφήνες που διαγωνίζονται μεταξύ τους για το ποιος θα απολογηθεί και θα δικαιολογήσει με μεγαλύτερη ευγλωττία την επικρατούσα απάτη.






Στην χρονική περίοδο που διανύουμε ο κόσμος της ομάδας είναι ο μόνος που μπορεί να απελευθερώσει τον σύλλογο από όλους αυτούς που τον λυμαίνονται και να τους στείλει μια και καλή στο σπίτι τους.. Με όσους τρόπους η εμπειρία σε ανάλογες περιπτώσεις κατά το παρελθόν έχει εμπλουτίσει την γνώση μας, όσον αφορά την αντιμετώπιση παρόμοιων ζητημάτων και μας έχει δείξει τον δρόμο.



Σαφώς την λύση δεν μπορούν να την δώσουν τα εμπλεκόμενα πρόσωπα στα διοικητικά συμβούλια της Π.Α.Ε. της Κοινωνίας Μελών, οι εμπλεκόμενοι δημοσιογράφοι και παραγωγοί στα φρικ-Άρης fm, φρικ-Άρης com, φρικ-Άρης gr, τα 800 μέλη της Κοινωνίας Μελών που στην τελευταία έκτακτη γενική συνέλευση ψήφιζαν υπέρ της ανανέωσης του παρόντος διοικητικού σχήματος και τα αρκετά χιλιάδες μέλη της κατά το παρελθόν που τάσσονταν υπέρ της ONCΕ του Γιάννη Κόντη, του Μανέλ Φερέρ και του Έρικ Γιούντγκεβιτς, υπέρ της R10 του Ροναλντίνιο.. Οι κατά συρροήν βιαστές του συλλόγου το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να συνεχίσουν να ασελγούν πάνω στο πτώμα του Άρη.



Έστω και αν κάποιοι από αυτούς για λόγους τακτικής, ελιγμού και στρατηγικής μπορεί να εμφανιστούν ως μετανιωμένοι, παραπλανημένοι.. θύματα και οι ίδιοι.. μπας και σώσουν το τομάρι τους και ανανεώσουν την δυνατότα ύπαρξης τους στα κοινά του συλλόγου. Ελευθερία ανάπηρη πάλι θα μας τάξουν. Να είναι μόνο σίγουροι ότι δεν πρόκειται να τους ξεχάσουμε ποτέ. Μαζί με τους Ζαχουδάνη, Καραμπέρη, Αλ Κασίμι, Μπεν αλί και τρισαλί..



Ούτε φυσικά η λύση θα έρθει μέσα από την Κοινωνία Μελών Άρη και από διεργασίες εντός του εσωτερικού της. Έστω και αν στο τέλος εμφανιστεί ως έχει κάπως έτσι. Όταν ο σύλλογος απελευθερωνόταν από τους παλιούς δυνάστες η Λέσχη Φίλων δεν υπήρχε καν. Και όταν σκλαβωνόταν στους καινούργιους χαλίφηδες έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτό.



Ας καλέσουμε τους τελευταίους ξύπνιους λοιπόν, ας ξυπνήσουμε τους τελευταίους κοιμισμένους και ας θάψουμε τους τελευταίους νεκρούς.




Δευτέρα 23 Απριλίου 2012

Τέλος.

Tέλος της κανονικής περιόδου του πρωταθλήματος.. αλλά το μαγείρεμα συνεχίζετε..



Σάββατο 21 Απριλίου 2012

Ομερτά.

Με ικανοποίηση παρατηρούμε τον τελευταίο καιρό να πολλαπλασιάζονται επικίνδυνα (για το υπάρχον σύστημα) οι φωνές που αντιτίθενται στην ομερτά που είχε καλοστηθεί από διοικητικoύς παράγοντες και "διοικητικούς παράγοντες", δημοσιογράφους και "δημοσιογράφους", συνδεσμίτες και "συνδεσμίτες", οπαδούς και "οπαδούς"... οδηγώντας τον σύλλογο με μαθηματική ακρίβεια στην καταστροφή.




Ο καθένας βέβαια ξεκινάει από διαφορετική αφετηρία και οι τελικοί προορισμοί διαφέρουν. Όπως και οι λογικές, οι αναλύσεις, η στόχευση, το όραμα, τα όνειρα και η προσωπική διαδρομή του καθενός. 


Για άλλους όλα αυτά τα χρόνια υπήρξε απλά κακοδιαχείριση και για άλλους ένα μεγάλο ρωμαϊκό συμπόσιο. Άλλοι ονειρεύονται ακόμη τον σύλλογο με αυτούς που τα τελευταία χρόνια πρωταγωνίστησαν στα τεκταινόμενα, ενώ άλλοι δεν θέλουν να τους δουν ούτε ζωγραφιστούς...


Μέσα στις φωνές ανήκει και αυτή του πρώην μέλους του διοικητικού συμβουλίου της Π.Α.Ε. και της Κοινωνία Μελών, καθώς επίσης και αντιπροέδρου του Α.Σ., Τάσου Δεσπύρη, που πρόσφατα σε προσωπική του ιστοσελίδα κοινωνικής δικτύωσης ανέβασε κείμενο εκφράζοντας τις απόψεις του για τα όσα συμβαίνουν στον σύλλογο όλα αυτά τα χρόνια.


Αν εξαιρέσει κανείς ότι ένα μέρος και το συνολικό πνεύμα του κειμένου θυμίζει έντονα προεκλογικό λόγο παρμένο από κάποιο προεκλογικό φυλλάδιο, μιας και ο Αναστάσιος Δεσπύρης κατεβαίνει στις επερχόμενες εκλογές ως υποψήφιος βουλευτής στην Α΄ Θεσσαλονίκης με το κόμμα της "Δημοκρατικής Συμμαχίας" της Ντόρας Μπακογιάννη, κατατάλλα περιγράφει με ευκρίνεια τις καταστάσεις που οδήγησαν τον σύλλογο βήμα βήμα στο τέλμα και τον ρόλο που διαδραμάτισαν σε αυτό, οι ίδιοι οι θεσμοί του και τα εκάστοτε εμπλεκόμενα πρόσωπα σε αυτούς.
 

Εν συνεχεία παρατίθεται ένα μεγάλο μέρος του κειμένου:


 «Ο Άρης Θεσσαλονίκης, μετά από αγώνες διαρκείας του κόσμου του... πέρασε σε δυο στάδια στα χέρια του κόσμου του. Αρχικά το 2004 με την μεταβίβαση του 85% των μετόχων του σε 9 πρόσωπα προερχόμενα από τις τάξεις του ερασιτέχνη συλλόγου. Στην συνέχεια το 2006 με την ίδρυση της Λέσχης Φίλων Άρη. Το... εγχείρημα καθώς και η Π.Α.Ε Άρης, δεν έχουν κατά την άποψη μου την εξέλιξη που όλοι μας οραματιστήκαμε για τους παρακάτω λόγους:



 1. Δεν έχουμε ξεκαθαρίσει  βασικές έννοιες όπως: τι είναι ιδιοκτήτης μιας Α.Ε., τι είναι Δ.Σ. μιας Α.Ε.,  τι προβλέπει ο νόμος περί Α.Ε, τι προβλέπει το καταστατικό της Α.Ε. κ.λ.π. 



Επιπροσθέτως ποια είναι τα δικαιώματα και ποιες οι υποχρεώσεις του ιδιοκτήτη και των μελών του Δ.Σ. τα οποία ο ίδιος εκλέγει και διορίζει. 



Όλα αυτά έχουν δημιουργήσει σοβαρές στρεβλώσεις στην δομή και λειτουργία της Π.Α.Ε. Άρης και της Λ.Φ.Α. χαρακτηριστικά αναφέρω, δυο πρόσφατες απόψεις που διατυπωθήκαν από τον πρόεδρο της Λ.Φ.Α και ένα σλόγκαν του σωματείου που καταδεικνύουν το μέγεθος της στρέβλωσης.



Η  πρώτη στην πρόσφατη έκτακτη Γ.Σ... της Λ.Φ.Α. κατά την οποία μεταξύ των άλλων ανάφερε ότι “δεν μπορούμε να βάζουμε χέρι στην διοίκηση της Π.Α.Ε” !!! πρωτοφανής άποψη εκπροσώπου της ιδιοκτησίας ΑΕ... 



Αλίμονο αν ο ιδιοκτήτης μιας Α.Ε. δίνει λευκή επιταγή στην διοίκηση που ο ίδιος διορίζει. Απαιτείται να γνωρίζει τα πάντα και όταν κρίνει ότι θίγονται τα συμφέροντα της εταιρείας του να παρεμβαίνει επιβάλλοντας την θέληση του. Αν αυτό δεν αρέσει στα μέλη του Δ.Σ. της εταιρείας απλά παραιτούνται. 



Πολύ περισσότερο το Δ.Σ της Λ.Φ.Α  θα πρέπει να λειτουργεί όπως όλοι οι ιδιοκτήτες παγκοσμίως, διότι η Π.Α.Ε δεν τους ανήκει αλλά και αυτοί είναι εκλεγμένοι από χιλιάδες μέλη, όχι μόνο για να διοργανώνουν αξιέπαινες εκδηλώσεις όπως πέναλτι στο ημίχρονο, ή αιμοδοσίες, ή ημερίδες για τους ανέργους αλλά κυρίως για να προασπίζουν τα συμφέροντα της ιδιοκτησίας που εκπροσωπούν. 



Θα ήθελα να ήξερα αν τα μέλη του Δ.Σ της Λ.Φ.Α ήταν οι ίδιοι ιδιοκτήτες της Π.Α.Ε και κάθε χρόνο εισέφεραν από την τσέπη τους εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ θα είχαν την ίδια άποψη και θα πολιτεύονταν με τον ίδιο τρόπο;



Η δεύτερη σε συνέντευξη του σε τοπικό ραδιόφωνο λίγες μέρες μετά στην οποία δήλωσε ότι θα πρέπει να αλλάξει το καταστατικό και να προβλεφτεί μια θέση εκπροσώπου της Λ.Φ.Α στο Δ.Σ της Π.Α.Ε. 



Η απόλυτη παρεξήγηση δεδομένου ότι από τα 10 μέλη του παρόντος Δ.Σ της Π.Α.Ε τα 9 είναι εκπρόσωποι της Λ.Φ.Α, αφού η ίδια τα εξέλεξε και τα διόρισε, και το ένα είναι εκπρόσωπος του Α.Σ όπως επιτάσσει ο νόμος. Εκ του καταστατικού η του νόμου προβλεπόμενες θέσεις σε Δ.Σ Α.Ε, έχουν οι  ενίοτε μειοψηφούντες μέτοχοι, ή τρίτοι, οι οποίοι επειδή δεν μπορούν βάσει του ποσοστού τους να διορίζουν μέλη στο Δ.Σ τους δίνεται η δυνατότητα αυτή από το καταστατικό ή τον νόμο. 



Στην  Δ.Ε.Η για παράδειγμα το ελληνικό δημόσιο –που είναι ο μέτοχος της πλειοψηφίας με 51%- διορίζει όλα τα μέλη του Δ.Σ πλην δύο μελών που από το καταστατικό της εταιρείας προβλέπεται να τα διορίζουν οι εργαζόμενοι για να τους εκπροσωπούν.



Το δε σλόγκαν αναφέρει τον όρο “ελέγχουμε”. Ο απόλυτος σουρεαλισμός δεδομένου ότι  κανένας ιδιοκτήτης δεν ελέγχει την εταιρεία του απανταχού της γης. 



Έλεγχο στις Α.Ε ασκούν οι εποπτικοί και ελεγκτικοί φορείς της πολιτείας (εφορία, ΙΚΑ, υπουργείο εμπορίου κ.λπ.). Ο ιδιοκτήτης δεν ελέγχει, αντιθέτως ελέγχεται μαζί με την εταιρεία του, αφού ο ίδιος καθορίζει και επιβλέπει τα πάντα, ασχολούμενος συνεχώς με τα πεπραγμένα του διοικητικού του συμβουλίου και όχι μια η δυο φορές τον χρόνο, με κίνδυνο να βρεθεί προ εκπλήξεων και τετελεσμένων…



Το πρόβλημα ξεκινά από την πρώτη μέρα της ίδρυσης της Λ.Φ.Α.  



Σοβαρό μερίδιο ευθύνης φέρει ο πανίσχυρος τότε πρόεδρος της Π.Α.Ε, και ιδρυτικό μέλος της, ο οποίος εκμεταλλευόμενος την στήριξη που του παρείχε το συνδεσμικό κίνημα, την προσωπική του εμπλοκή με το άρθρο 44 μέσω των εμπραγμάτων εγγυήσεων που έδωσε (πράγμα που τον τιμά), καθώς και τις δεδομένες αλλά υπερεκτιμημένες από τον ίδιο ικανότητες του, έστησε ένα καθεστώς και παγίωσε μια νοοτροπία με:



Μια Λ.Φ.Α που έδινε λαϊκή νομιμοποίηση της ηγεσίας του, είχε ελάχιστη και επιλεκτική ενημέρωση, μηδαμινή συμμετοχή στα δρώμενα, μέχρι του σημείου να χρειάζεται την άδεια του για να εκδώσει μια ανακοίνωση!!!
    


Έναν ακραία συγκεντρωτικό τρόπο διοίκησης με επίκεντρο τον ίδιο και ένα Δ.Σ που σπανίως συνεδρίαζε, αποτελούμενο από μέλη περιορισμένων δυνατοτήτων στην πλειοψηφία τους (για να μην έχει σοβαρό αντίλογο αλλά και λόγω παραγοντικής πενίας), που απλά συμπλήρωναν τις θέσεις του Δ.Σ.
     


Έναν παραιτηθέντα πλέον εργαζόμενο των γραφείων και έναν τότε συνεργάτη και σήμερα εργαζόμενο εξ’ Αθηνών, τους οποίους ανέδειξε και κατέστησε προνομιακούς συνομιλητές και συνδιαμορφωτές της πολίτικης του. Όταν βέβαια αποφάσισε να τους επαναφέρει εντός πλαισίων ήταν ήδη πλέον πολύ αργά…
    


Έναν κακώς εννοούμενο "τσαμπουκά", ο οποίος οδήγησε ενίοτε σε σοβαρές δικαστικές διαμάχες της Π.Α.Ε με τρίτους.



Βέβαια πρέπει να επισημανθεί η καθοριστική συμβολή του στην υπαγωγή της Π.Α.Ε στο άρθρο 44... στην αλματώδη ανάπτυξη του σχεδόν ανυπάρκτου εμπορικού τμήματος (sports caféé, μπουτίκ, μπυραρία κ.λ.π)...Όλα αυτά ταυτόχρονα με την δημιουργία  περίπου 5.0000.000€ ζημιών την ίδια περίοδο (2004-2009) με μια σεζόν στην β΄ εθνική.



 2.Ορισμένες πτυχές του προαναφερθέντος καθεστώτος και της νοοτροπίας δεν άλλαξαν κατ’ ελάχιστον μετά την αλλαγή σκυτάλης στα Δ.Σ της Π.Α.Ε και της Λ.Φ.Α το 2009. 



Η Λ.Φ.Α συνέχισε να είναι απλός παρατηρητής των δρώμενων χωρίς καμία εμπεριστατωμένη ενημέρωση και παρεμβατική συμμετοχή. Η απαξίωση του σωματείου και των μελών του από το νέο Δ.Σ της Π.Α.Ε, αλλά και από τους δυο προαναφερόμενους και αναβαθμισμένους προνομιούχους εργαζόμενους, ήταν συνεχής και προκλητική. Απόψεις όπως "δεν μπορεί όποιος δίνει ένα πενηντάρικο τον χρόνο να έχει λόγο", είναι στην ημερησία διάταξη. Παράλληλα βέβαια πολλές φορές προσέτρεξαν στην Λ.Φ.Α έστω και για καμία εκατοσταριά τέτοια πενηντάρικα, ακόμα και για να πληρωθεί ο λογαριασμός των κομμένων κινητών…



Η απαξίωση άγγιζε ακόμα και πρόσωπα του Δ.Σ της Λ.Φ.Α. είναι αδιανόητο λίγο καιρό μετά την εκλογή του νέου Δ.Σ της Λ.Φ.Α, εργαζόμενος των γραφείων να ισχυρίζεται ότι δεν πρέπει κάποια από τα νεοεκλεγέντα τότε μέλη του Δ.Σ του σωματείου να γνωρίζουν τα οικονομικά της Π.Α.Ε, διότι δεν τους ξέρει και δεν τους έχει εμπιστοσύνη. Και είναι ακόμη ποιο αδιανόητο οι θιγόμενοι μπροστά του να μην αρθρώνουν λέξη, στερούμενοι προφανώς της ελαχίστης αξιοπρέπειας και παραγοντικού αναστήματος. Είναι πασίδηλο τελικά  ότι η καρέκλα έστω και ευνουχισμένη αλλά και η ανέξοδη δημοσιότητα είναι στο DNA του νεοέλληνα.



 3. Τα μέλη της Λ.Φ.Α ποτέ δεν συμμετείχαν ουσιαστικά στη διαμόρφωση των εξελίξεων διότι:



Οι Γ.Σ διεξάγονται μια φορά τον χρόνο ενώ θα έπρεπε  τουλάχιστον τρεις και να έχουν μεγαλύτερη διάρκεια. (π.χ. ολοήμερη ή Σαββατοκύριακο).
    


Στις Γ.Σ ο κανόνας είναι οι αντεγκλήσεις, το κλίμα φόβου, η ελλιπής και ασαφής ενημέρωση, ο περιορισμένος χρόνος για τοποθετήσεις, η έλλειψη ουσιαστικού διαλόγου με ψυχραιμία και επιχειρήματα.
    


Πέραν των Γ.Σ δεν υπάρχει πλέον η δυνατότητα συνάθροισης των μελών σε πολύ πιο συχνή βάση για την ζύμωση και την ανταλλαγή απόψεων.
    


Ποτέ δεν υπήρξε συγκεκριμένη εικόνας, με κρυστάλλινη διαύγεια, της κατάστασης της Π.Α.Ε σε όλα τα επίπεδα (οικονομικό, εμπορικού, αγωνιστικό, νομικό). Το ελάχιστο που θα έπρεπε να γίνεται κάθε χρόνο είναι να κατατίθεται στο Δ.Σ της Λ.Φ.Α ένας ρεαλιστικός, αναλυτικός και μελετημένος προϋπολογισμός, να συζητείται, να εγκρίνεται η να απορρίπτεται. και φυσικά στην συνεχεία να παρακολουθείται η υλοποίηση του βήμα προς βήμα .



 4.Τα κριτήρια επιλογής των προσώπων που στελεχώνουν τα Δ.Σ της Π.Α.Ε και της Λ.Φ.Α είναι σχεδόν ανύπαρκτα. περιορίζονται στο πόσο Αρειανός δηλώνει ο καθένας, η πόσο πιστός είναι σε πρόσωπα η καταστάσεις. Εκλέχθηκα 2 φορές στο Δ.Σ της Λ.Φ.Α χωρίς ποτέ ουσιαστικά να παρουσιάσω αναλυτικά τις απόψεις , τους στόχους , και την αντίληψη μου για τον Άρη. Η ευθυκρισία κάθε ενεργού πολίτη, βάσει της οποίας διαμορφώνονται οι επιλογές του, προϋποθέτει ρεαλιστικές αναλύσεις, τεκμηριωμένες απόψεις, και αιτιολογημένες προτάσεις, πράγματα σχεδόν άγνωστα σε μας.



 5.Υπάρχει μεγάλη δυσκολία από όλους μας, όχι μονό στον σεβασμό των διαφορετικών απόψεων, αλλά ούτε καν στην αποδοχή της ύπαρξης τους...



 6. Ποτέ δεν κάναμε μια σοβαρή και νηφάλια δημόσια συζήτηση για το τι ακριβώς θέλουμε από την ομάδα μας ούτε θέσαμε συγκεκριμένους στόχους και τρόπους για την επίτευξη τους.



 7. Η Λ.Φ.Α και η Π.Α.Ε τα τελευταία 3 χρόνια δεν έχουν δώσει σαφές στίγμα στον χώρο του αθλητισμού. Υπάρχει έλλειμμα  παράγωγης ιδεολογίας, θέσεων και προτάσεων για όλα τα θέματα που απασχολούν τον χώρο, καθώς και ισχνή παρουσία στα κέντρα των αποφάσεων και στα όργανα του ποδοσφαίρου.  



Διετέλεσα μέλος του Δ.Σ. της Π.Α.Ε από το 2004 έως το 2006. Μεταπήδησα στο Δ.Σ. της Λ.Φ.Α από το οποίο αποχώρησα το 2010. Ταυτόχρονα ήμουν για πολλά χρόνια αντιπρόεδρος του Δ.Σ του Α.Σ,  έως τον Ιανουάριο του 2011 οπότε και παραιτήθηκα. Κατά την διάρκεια της θητείας του πρώην προέδρου της Π.Α.Ε ενώ είχα εντοπίσει τα προβλήματα σιώπησα, συμβιβάστηκα, υπήρξα κατά το κοινώς λεγόμενο “γλάστρα”, αποτελώντας έτσι μέρος του προβλήματος, γεγονός που δεν με τιμά καθόλου...



Συμμετείχα το 2009 ενεργά σε όλες τις διαδικασίες για την αλλαγή του Δ.Σ. της Π.Α.Ε, υποστηρίζοντας με θέρμη το νέο σχήμα.... ώστε να διορθωθούν όλα τα κακώς κείμενα. Δέχτηκα  πριν τις εκλογές την τιμητική πρόταση να είμαι μέλος του. Αρνήθηκα διότι ήδη ήμουν μέλος των Δ.Σ. της Λ.Φ.Α και του Α.Σ. 



Μετά τις εκλογές ήμουν σε καθημερινή βάση κοντά στο νέο Δ.Σ. της Π.Α.Ε, προσπαθώντας με όλες μου τις δυνάμεις, να συμβάλλω ώστε να οργανωθούμε και να λειτουργήσουμε... Από τους πρώτους μήνες διαπίστωσα εκ νέου πολλά προβλήματα, όπως σοβαρότατη ανεπάρκεια γνώσεων, αλόγιστα έξοδα, αναβλητικότητα, μπερδεμένη σκέψη, έλλειψη ρεαλισμού, σαχλαμάρα, προχειρότητα, ανοργανωσιά, άγνοια κινδύνου. 



Προσπάθησα επανειλημμένως να αναδείξω τα προβλήματα αυτά στα υπόλοιπα μέλη του Δ.Σ. της Λ.Φ.Α, με συγκεκριμένα γεγονότα, στοιχεία, και επιχειρήματα. Η ανταπόκριση που είχα ξεκινούσε από αδιάφορη, εξελισσόταν σε χλιαρή, και κατέληγε στην λογική να πάμε να τα πούμε στους οργανωμένους φιλάθλους!!!...



Θα ήταν προδοσία σε αυτούς τους αγώνες, οι παράγοντες αυτοί, να προστρέχουν πίσω στους οργανωμένους φιλάθλους, για να τους λύσουν εκείνοι τα προβλήματα που ανακύπτουν κάθε φορά. Με αυτόν τον τρόπο θα δήλωναν ουσιαστικά ανεπάρκεια,  και παραγοντικό νανισμό , προσπαθώντας να μεταθέσουν τις ευθύνες τους στις πλάτες των οργανωμένων.



Είχα επισημάνει μεταξύ των άλλων, ότι ο υποτυπώδης και ανεδαφικός προϋπολογισμός που είχε γίνει, θα οδηγούσε σε ετήσιες ζημίες εκατομμυρίων ευρώ. 



Προσπάθησα να επιστήσω την προσοχή όλων στο γεγονός ότι αν συνεχίσουμε ως Λ.Φ.Α να λειτουργούμε όπως με τον πρώην πρόεδρο, δηλαδή με αδράνεια και σιωπή, κινδυνεύουμε σοβαρά μετά από δυο τρία χρόνια πιθανών συνεχόμενων υπέρογκων ζημιών, να βρεθούμε προ αδιεξόδου.



To αδιέξοδο αυτό θα συνίσταται στο ότι διότι δεν θα μπορούσαμε ως Λ.Φ.Α να τις καλύψουμε, δεδομένης της δυνατότητας μας να χρηματοδοτούμε ετησίως την Π.Α.Ε με ποσά της τάξης των 300.000€-500.000€. με αποτέλεσμα να εμφανιστεί κάποιος, που θα τις καλύψει μέσω των αναγκαστικών Α.Μ.Κ, θα πάρει έτσι την πλειοψηφία του Μ.Κ, και αυτομάτως θα καταστεί ιδιοκτήτης, εξοβελίζοντας  την Λ.Φ.Α. από την ιδιότητα αυτή. 



Οι δυο τελευταίοι ισολογισμοί (2009-2010 και 2010-2011), η πρόβλεψη για ζημίες άνω των 5.000.000€ για την χρήση 2011-2012 και οι δηλώσεις για τα 2.500.000€ δανεικά που πιθανόν -αναγκαστικά κατά την εκτίμηση μου- θα μετοχοποιηθούν, επαληθεύουν τις προβλέψεις. 



Η ανάγκη κάλυψης των δυο τελευταίων Α.Μ.Κ, κατέστησε μετόχους την "Άρης Eμπορική",  η οποία ανήκει σε φυσικά πρόσωπα -ένας εκ των οποίων είναι ο νυν πρόεδρος της Π.Α.Ε - με ποσοστό 16.2% και τον Α.Σ. με ποσοστό άνω του 30%. Αυτό συνέβη διότι οι ζημίες που έγιναν, ήταν πολύ μεγαλύτερες από την δυνατότητας της Λ.Φ.Α να τις καλύψει. 



Το ότι ο Α.Σ έφτασε να κατέχει άνω του 30% του Μ.Κ της Π.Α.Ε οφείλεται στο γεγονός της μη απόδοσης εις ολόκληρο των εκ του νομού δικαιωμάτων του από την χρήση γηπέδου, τα εισιτήρια αγώνων, τα ενοίκια κ.λ.π., δημιουργώντας του τεράστιο πρόβλημα επιβίωσης. Η συμμετοχή του Α.Σ. στις Α.Μ.Κ της Π.Α.Ε μέσω της μετοχοποίησης των ποσών που του οφείλονται, τίθεται κάθε χρόνο εκβιαστικά (αν δεν συμμετάσχει ο Α.Σ. δεν μπορεί να κλείσει η Α.Μ.Κ, δεν θα πάρουμε άδεια συμμετοχής στο πρωτάθλημα, κ.λ.π.). 



Αυτό ξεκίνησε ως πρακτική από την εποχή της θητείας του πρώην προέδρου της Π.Α.Ε και συνεχίζεται αδιάλειπτα μέχρι σήμερα. 



Ο Α.Σ. λειτουργεί με την λογική της μάνας, που προτιμά να θυσιαστεί για το παιδί της. Το παιδί αυτό όμως είναι το πιο μεγάλο, και θα έπρεπε -αν είχε την παρρησία- να είναι δυνατό και αυτάρκες, ώστε να φροντίζει την μάνα και τα 23 μικρά αδελφάκια του, όπως επιτάσσει πρώτα από όλα η λογική και η ηθική. Είναι παράλογο και ανήθικο ο Α.Σ. των πενιχρών εσόδων, που διατηρεί 23 τμήματα με χιλιάδες αθλητές, να χρηματοδοτεί ετησίως την Π.Α.Ε των δεκάδων εκατομμυρίων αντιστοιχών εσόδων, αντι να συμβαίνει το αντίθετο, οδηγούμενος έτσι μέσα από ένα σπιράλ αποδόμησης στον μαρασμό.



Στην ομιλία μου στην ΓΣ... της Λ.Φ.Α τον Ιούνιο του 2010 είχα τονίσει το δυσμενές οικονομικό περιβάλλον που είχε διαμορφωθεί εκτιμώντας ότι θα επιδεινωθεί... Ελάχιστοι έδωσαν σημασία στις επισημάνσεις μου διότι δεν ακουγόταν ευχάριστα, δεν είχαν να κάνουν με μεταγραφές, μεγαλεία κ.λ.π., και δεν αναφέρονταν στις άκαιρες και αποδομένες τότε πλέον κατηγορίες για τον πρώην πρόεδρο της Π.Α.Ε.



Στην Γ.Σ των μετόχων τον Δεκέμβριο του 2010 παρουσιάστηκε το ανήκουστο για τα εταιρικά χρονικά φαινόμενο να υπάρχει διαφορετική εικόνα της οικονομικής κατάστασης μεταξύ του Δ.Σ. της Π.Α.Ε και του λογιστηρίου. Αποκαλύφθηκε επίσης νέα σοβαρή δικαστική διαμάχη με ευθύνη της νέας διοικήσεως, ισάξια με εκείνη που είχε γίνει σημαία από όλους μας –και δικαίως- το 2009 με ευθύνη της προηγούμενης. Δυστυχώς ακόμα και αυτά τα γεγονότα αντιμετωπίστηκαν από τους μετόχους με αδράνεια και σιωπή αλλά πλέον και με ραγδαία εξελισσόμενη λογική συγκάλυψης.



Την περσινή σεζόν η Π.Α.Ε. Άρης έκανε ιστορικό ρεκόρ εσόδων, εξαιτίας της συμμετοχής και της πορείας της στους ομίλους του Europe League. Τα πρόσθετα έσοδα από την πορεία αυτή υπολογίστηκαν σε 5.000.000€ περίπου. Παρόλα αυτά η χρονιά έκλεισε πάλι με ζημίες. 



Είναι απορίας άξιο όταν έγινε (αν έγινε…) ο προϋπολογισμός της περσινής χρονιάς (α) ποιος οικονομικός εγκέφαλος προέβλεψε και ενέγραψε ως δεδομένα  τα πρόσθετα αυτά έσοδα; (β) υπήρξε έγκριση του προϋπολογισμού από το Δ.Σ. της Λ.Φ.Α. ως όφειλε να πράξει; και (γ) τι θα γινόταν αν δεν είχε η ομάδα αυτή την αναπάντεχη και εκπληκτική πορεία; 



Εξ όσων γνωρίζω και πράττω ως επιχειρηματίας και οικογενειάρχης όταν συντάσσεις προϋπολογισμό, για να μην βρεθείς προ δυσάρεστων εξελίξεων, οι παραδοχές των εσόδων και εξόδων πρέπει να γίνονται με βάση το δυσμενές σενάριο. Αν βέβαια η πορεία εξελίσσεται θετικότερα από την αρχικά προβλεπόμενη τότε έχεις την ευχέρεια να αναπροσαρμόσεις πολλά προς το καλύτερο. 



Αυτή είναι η υπεύθυνη και συνετή διαχείριση πολύ περισσότερο μάλιστα όταν διοικείς μια εταιρεία που δεν σου ανήκει (Δ.Σ, Π.Α.Ε) και όταν εκπροσωπείς χιλιάδες ανθρώπους και τα χρήματα από το υστέρημα τους (Δ.Σ Λ.Φ.Α).



Συμμετείχα στην πρόσφατη έκτακτη Γ.Σ της Λ.Φ.Α αλλά δεν κατάλαβα για ποιον λόγο διεξήχθη. 



Αναφέρθηκε καταρχήν στο σώμα μια πρόβλεψη για ζημίες της χρήσης 2011-2012 που μπορεί να υπερβούν τα 5.000.000€. (ποσό μεγαλύτερο ακόμα και από το Μ.Κ, αλλά και τα ίδια κεφάλαια της Π.Α.Ε !!!) χωρίς να υπάρξει έστω και μια παραίτηση η’ τουλάχιστον μια αυστηρή και ειλικρινής  αυτοκριτική. 



Κυριότερα όμως χωρίς να διατυπωθούν εναλλακτικές προτάσεις για το πως το ύψος της πρόβλεψης αυτής μπορεί να μειωθεί στο ελάχιστο. Στην επίμονη ερώτηση μου ποιος θα καλύψει αυτές τις προβλεπόμενες ζημίες δεν πήρα καμία απάντηση. 



Στη συνέχεια, μέσω μιας αδύναμης και γεμάτης αντιφάσεις παρουσίας του “εισηγητή”, παρουσιάστηκε μια “πρόταση” για εισροή 2.500.000€ δανεικών, που θα λύσουν προσωρινά το πρόβλημα ρευστότητας και θα δώσουν την δυνατότητα αδειοδότησης της ομάδας, κεκαλυμμένη με ένα σενάριο ύπαρξης κάποιων αόρατων “επενδυτών”. Ένα σενάριο γεμάτο ασάφειες, ανακρίβειες, σκιές, χωρίς καμία σοβαρή επεξεργασία, συνοχή και σχεδιασμένη προοπτική. ένα σενάριο με άδηλο μέλλον (ξεκάθαρο για μένα, η απόκτηση της πλειοψηφίας του Μ.Κ της Π.Α.Ε), το όποιο τέθηκε τελευταία στιγμή εκβιαστικά. 



Είναι αιθεροβάμων όποιος πιστεύει ότι στη χρεοκοπημένη Ελλάδα, που ακόμα είναι αβέβαιο αν στο εγγύς μέλλον θα έχεις ευρώ ή δραχμές, θα έρθει κάποιος να “επενδύσει” στο πιο αναξιόπιστο και διεφθαρμένο πρωτάθλημα της Ευρώπης, σε μια Π.Α.Ε με την παρούσα δυσχερέστατη οικονομική κατάσταση. Όποιος επενδύει προσδοκά ότι θα πάρει πίσω το κεφάλαιο του μαζί με ένα εύλογο κέρδος. 



Στις Α.Ε. δυο νόμιμοι  τρόποι υπάρχουν να πραγματοποιηθεί αυτό. Ο ένας είναι να πάρει μετοχές και να τις πουλήσει ακριβότερα αποκομίζοντας ως κέρδος την υπεραξία, πράγμα αδύνατον στην Π.Α.Ε Άρης, και ο άλλος να πάρει μετοχές, να υπάρχουν κέρδη, να μην υπάρχει ανάγκη κάλυψης παλαιοτέρων υποχρεώσεων από αυτά ώστε να κόβεται μέρισμα ανά μετοχή,  πράγμα ανέφικτο στην Π.Α.Ε Άρης. 



Ένα αδύνατον και ένα ανέφικτο στην ίδια “πρόταση” την καθιστά ψέμα. 



Βασικότερο όλων όμως, το όποιο αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία, είναι ότι όταν επενδύεις σε μια Α.Ε, κατά πρώτον απευθύνεσαι στον ιδιοκτήτη της και κατά δεύτερον τοποθετείς τα χρήματα σου απευθείας στο ταμείο της και δεν τα "δανείζεις" σε μέλη του Δ.Σ, προκειμένου να τα τοποθετήσουν εκείνοι με την σειρά τους στο ταμείο, και μάλιστα στο όνομα τους. 



Υπάρχουν βέβαια και άλλοι μη νόμιμοι τρόποι αποκομιδής κέρδους…, οι οποίοι είναι και ο κανόνας στον χώρο του ποδοσφαίρου, με τα γνωστά αποτελέσματα για όλες σχεδόν τις Π.Α.Ε. Ζούμε τελικά σε μια καταιγίδα σύγχυσης, όπου προσπαθούμε με οιονδήποτε τρόποι να αποφύγουμε το μοιραίο εκτρέφοντας ψευδαισθήσεις. 



Η αδυναμία του Δ.Σ. της Λ.Φ.Α σε όλα αυτά ήταν εμφανής. άγνοια; των δρώμενων, καμία πρόταση για το μέλλον, απουσία νέων ιδεών, αμηχανία στο «δια ταύτα», τίποτα για κάποιο ρεαλιστικό αύριο. Βερμπαλισμοί, οπαδικές εξάρσεις και κουβέντες για το μεγαλείο του Άρη. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο υπήρξε αποδοχή του σεναρίου από το σώμα με το ανάλογο χειροκρότημα και την επιβράβευση μέσω παράτασης της θητείας του Δ.Σ. της Π.Α.Ε για έναν χρόνο!!! 



Μια κοινωνία κρίνεται εν τέλει από το τι ανέχεται και από το τι απαιτεί. και η δική μας κοινωνία στον Άρη, από ότι φαίνεται, ανέχεται πολλά και απαιτεί ελάχιστα, επιβεβαιώνοντας το ρητό “τοιούτοι γαρ ημίν έπρεπαν αρχιερείς…”



Την τελευταία τριετία η Π.Α.Ε σύμφωνα με δηλώσεις των “υπεύθυνων” θα κάνει έσοδα άνω των 36.000.000€. Ταυτόχρονα, σύμφωνα και με την φετινή πρόβλεψη, ζημίες άνω των 11.000.000€. Άρα θα έχει ξοδέψει πάνω από 47.000.000€, με τα γνωστά αγωνιστικά και όχι μονό αποτελέσματα. 



Ζημίες χρήσης άνω των 11.000.000€ την τελευταία τριετία σημαίνει απλά, ακόμα και για τον πρωτοετή φοιτητή των οικονομικών, ότι προσετέθη ισόποσο νέο χρέος και διπλασιάστηκε από το 2009 η ήδη αρνητική καθαρή θέση της Π.Α.Ε, δηλαδή το κοινώς λεγόμενο “άνοιγμα”. 



Σημειωτέου δε ότι μεσολάβησε και η υπαγωγή ενός μεγάλου μέρους των φορολογικών υποχρεώσεων στον αναπάντεχο  νόμο της περαίωσης, με αποτέλεσμα την διαγραφή τόκων και προσαυξήσεων ενός διόλου ευκαταφρόνητου ποσού!!!



Έτσι φτάσαμε σε χειρότερη οικονομική κατάσταση από αυτή που ήμασταν προ της υπαγωγής στο άρθρο 44 και οσονούπω -αν υλοποιηθεί τοσεναρίου”- στο ιδιοκτησιακό καθεστώς των μεγαλομετόχων. Θα γυρίσουμε δηλαδή πολλά, μα πολλά χρόνια πίσω.



Η συνολική οικονομική εικόνα της Π.Α.Ε αυτή την στιγμή έχει τρεις πτυχές: έλλειψη ρευστότητας, πρωτογενές έλλειμμα (ζημίες χρήσης) και υπέρογκο και μη βιώσιμο χρέος (4πλασιο του μετοχικού κεφαλαίου). 



Όλα αυτά σε συνδυασμό με την οικονομική κατάσταση της χώρας... και την μείωση από τρεις σε δυο ή μια των βαθμών της, του financial fair play και των γνωστών και μη… εκκρεμών δικαστικών περιπετειών, δημιουργούν μια εκρηκτική κατάσταση η οποία φαντάζει μη αναστρέψιμη, καταβυθίζοντας έτσι την Π.Α.Ε σε μια σπειροειδή κατάρρευση στο κενό.



Υπάρχουν πολλές απόψεις για το ποιοι ευθύνονται για αυτή την κατάσταση. Κάποιες εξ αυτών δείχνουν ως υπεύθυνους τον SUPER.3 η τον εργαζόμενο εξ Αθηνών ή τις οικονομικές υποχρεώσεις που άφησε ο πρώην πρόεδρος. Διαφωνώ κάθετα...  



Όσον αφορά τον εργαζόμενο... Αν ο εργαζόμενος έχει υπερβεί τα όρια και το πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του,  ή δεν κάνει καλά την δουλειά του, η περιφέρει εαυτόν ως τον ισχυρό άνδρα της Π.Α.Ε, δεν ευθύνεται αυτός. Ευθύνονται εκείνοι που... για αδιευκρίνιστους λόγους, δεν έθεσαν με σαφήνεια τα όρια και το πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του, δεν αξιολογούν αυστηρά την δουλειά του και δεν έχουν το κύρος και την προσωπικότητα… 



Όσον αφορά τις οικονομικές υποχρεώσεις που άφησε ο πρώην πρόεδρος (τις υπόλοιπες σοβαρές ευθύνες του τις περιέγραψα) αποτέλεσαν πρόβλημα στην ρευστότητα και πουθενά αλλού. 



Για να επικαλεστεί μια νέα διοίκηση ότι τα χρέη της προηγούμενης της ευθύνονται για την αθλία οικονομική κατάσταση μετά από 2.5 χρόνια, θα πρέπει πρώτα να είναι η ίδια συνεπής και να εξοφλεί στην ώρα τους και στο ακέραιο όλες τις δικές της οικονομικές υποχρεώσεις, δηλαδή αυτές που δημιουργεί η ίδια, και στην συνέχεια να ξοδεύει πρόσθετα ποσά εκ των δικών της εσόδων για να εξοφλεί τις παλαιές, στερούμενη έτσι πολύτιμους πόρους που θα μπορούσε να διαθέσει για να ενδυναμώσει περισσότερο την ομάδα. 



Στην προκείμενη περίπτωση δεν συμβαίνει αυτό, διότι ναι μεν εξοφλεί μέρος των παλαιών υποχρεώσεων, αλλά ταυτόχρονα δημιουργεί νέες μεγαλύτερες τις οποίες δεν εξοφλεί, για αυτό άλλωστε και οι οικονομικές χρήσεις κλείνουν συνεχώς με νέες ζημίες.



Θέλω να κάνω ειδική μνεία σε ένα θέμα που είναι υπέρτερο από οποιαδήποτε άποψη μπορεί να έχει ο καθένας για όλα τα παραπάνω, και πρέπει να αγγίζει τις πιο λεπτές χορδές ευαισθησίας και ανθρωπιάς όλων μας. 



Οι εργαζόμενοι στα γραφεία, στο γήπεδο και στην security, παραμένουν επί πολλούς μήνες απλήρωτοι, ενώ έχουν δει την τελευταία τριετία να περνούν από μπροστά τους δεκάδες εκατομμύρια ευρώ. Είναι παιδιά και οικογενειάρχες με αμοιβές των 750€-1000€ ευρώ. 



Επιπλέον κάποιοι από αυτούς είναι στελέχη που από τα χεριά τους διακινούνται σοβαρά έγγραφα και εκτελούνται λεπτές διαδικασίες, που αν δεν γίνουν σωστά και στην ώρα τους μπορεί να κοστίσει στην Π.Α.Ε πολύ ακριβά (ας θυμηθούμε το fax του συμπολίτη). Αναρωτιέμαι ποιο ήθος και ποιες αξίες ζωής, οδηγούν έναν εργοδότη, ώστε να μπαίνει κάθε πρωί στο γραφείο του, να τους κοιτά στα μάτια, να τους λέει καλημέρα και να έχει και απαιτήσεις.



Το πρόβλημα του συλλόγου είναι θεμελιώδες. Χρειάζεται γενική αναδόμηση εκ βάθρων... Υπ’ αυτή την έννοια, τα “δανεικά”, είναι ασπιρίνες σε βάρια μεταστατική ασθένεια. Χρειαζόμαστε κάτι ισχυρότερο και μακροβιότερο, πέρα και πάνω από τα “δανεικά” που έχουν προταθεί στα πλαίσια του σημερινού αδιέξοδου.



Ένα πάντως είναι βέβαιο. Αυτός ο σύλλογος δεν θα πάει ποτέ μπροστά αν δεν καταλάβουμε όλοι τι πήγε στραβά τα τελευταία 8 χρόνια και αν δεν αλλάξει ριζικά ο τρόπος με τον οποίο συζητούμε δημοσίως τα καίρια ζητήματα που τον αφορούν...



Το δε Δ.Σ. της Λ.Φ.Α από Αρειανούς παράγοντες...οι οποίοι κατ’ εντολή των μελών θα θέτουν για την Π.Α.Ε τους στόχους, το πλαίσιο, και τους κανόνες σε όλα τα επίπεδα δομής και λειτουργίας καθώς και σε όλους τους επιμέρους τομείς των δραστηριοτήτων της. 



Η Λ.Φ.Α μέσω του Δ.Σ. της αρχικώς και της Γ.Σ.. όταν κρίνεται αναγκαίο,  θα έχει αυτονόητα, ως ιδιοκτήτης, τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο για τα πάντα, θα παρακολουθεί εκ του σύνεγγυς την πορεία των πραγμάτων χωρίς την άδεια κανενός… (ποιου άλλωστε;), θα παρεμβαίνει διορθωτικά όπου, όπως και όποτε εκείνη κρίνει ότι απαιτείται, και τέλος θα στέλνει το Δ.Σ. της Π.Α.Ε  στο λογιστήριο για bonus στην επιτυχία ή αποζημίωση … στην αποτυχία.



Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Απαιτείται όμως...συμμετοχή...ρεαλισμός...Υπάρχουν αυτήν τη στιγμή πυλώνες πάνω στους οποίους μπορεί να στηριχτεί η επόμενη μέρα. 



 Υ.Γ1 το μυστικό του δημαγωγού είναι να φαίνεται τόσο κουτός όσο κι οι ακροατές του, ώστε να νομίζουν πως είναι τόσο έξυπνοι όσο κι εκείνος...


 Υ.Γ2 με ποιον τρόπος ο Κοσκωτάς από υπάλληλος της τράπεζας Κρήτης έγινε ιδιοκτήτης της;».

Παρασκευή 20 Απριλίου 2012

Έχουν σπάσει τα ρεκόρ..

Μετά τους ποδοσφαιριστές, τους καλαθοσφαιριστές και οι βολεϊμπολίστας προχώρησαν σε αποχή από τις προπονήσεις διαμαρτυρόμενοι για την πολύμηνη καθυστέρηση πληρωμών.

 
Οι μόνοι που δεν έχουν κάνει ακόμη απεργία στον σύλλογο την φετινή χρονιά είναι οι παγκορασίδες με τις κορασίδες και οι παμπαίδες με τους παίδες.


Οι βολεϊμπολίστας απείχαν για μια ολόκληρη εβδομάδα (5 - 11 Απρίλίου) και εξέδωσαν στις 12/4 σχετική ανακοίνωση:


«Οι αθλητές της ομάδας βόλεϊ του Άρη θέλουμε να ενημερώσουμε φιλάθλους μας πως, εδώ και μια εβδομάδα, απέχουμε από τις προπονήσεις, διότι η διοίκηση είναι ασυνεπής στις οικονομικές υποχρεώσεις απέναντι μας


Η ομάδα εδώ και τρεισήμισι μήνες έχει ξεπεράσει τον εαυτό της και, ενώ ήταν φαβορί για υποβιβασμό, έχει ήδη καταλάβει την έκτη θέση και διεκδικεί την έξοδο στην Ευρώπη. Αφήσαμε στην άκρη το οικονομικό για να πετύχουμε τους στόχους μας και τα καταφέραμε


Η διοίκηση ξεχνά ότι έχουμε οικογένειες και ζούμε αποκλειστικά από το βόλεϊ. Ήδη, έχουν φύγει οι ξένοι παίκτες για οικονομικούς λόγους. Δόθηκαν λίγα χρήματα σε κάποιους παίκτες και οι υπόλοιποι περιμένουν.


Θα προσπαθήσουμε να κάνουμε το καλύτερο δυνατό στο επόμενο παιχνίδι, έχοντας πολύ κακή ψυχολογία και δώδεκα ημέρες χωρίς προπόνηση. Δεν έχει ενδιαφερθεί κανένας και οι περισσότεροι θα κάνουν Πάσχα χωρίς χρήματα. Ευχόμαστε στον κόσμο μας καλή Ανάσταση».


Ενώ την προηγούμενη ημέρα από την έναρξη της αποχής (4 Απρίλη) η προπόνηση δεν είχε γίνει σε κανονικούς ρυθμούς.


Ο πρόεδρος του Τ.Α.Π. και υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος στις περασμένες δημοτικές εκλογές (ανεπιτυχώς) με την παράταξη του Κωνσταντίνου Γκιουλέκα, Νίκος Παπαδόπουλος, (http://aris-autonomen.blogspot.com/2011/01/blog-post_11.html), μετά την ανακοίνωση των παικτών και την γνωστοποίηση του ζητήματος παρέδωσε στον επίσημο ραδιοσταθμό της ομάδας συνέντευξη, ένα μέρος της οποίας παρατίθεται εν συνεχεία:


«Δεν πρόκειται να πούμε σε κανέναν ψέματα (αλίμονο μεταξύ μας). Δημιουργήθηκε ένα θέμα με τις πληρωμές των παικτών λόγω αδυναμίας της διοίκησης να τους πληρώσει όλους. Κάποιοι πληρώθηκαν και κάποιοι όχι και έτσι υπήρξε η ανακοίνωση των παικτών (αντιγραφή από Γιάννη Κόντη αυτό). Δεν θέλω να δικαιολογηθώ (τα ευκόλως νοούμενα παραλείπονται) λέγοντας για τα γενικότερα προβλήματα που υπάρχουν. Οι παίκτες σε μεγάλο βαθμό έχουν δίκιο».


«Στην ομάδα υπάρχουν και κάποιοι οικογενειάρχες με πολύ περισσότερες ανάγκες και καταλαβαίνετε ότι έχουν και απαιτήσεις. Κάποιοι κάνουν και δεύτερη δουλειά ενώ άλλοι είναι φοιτητές. Αυτό που είπαμε είναι ότι θα δοθούν κάποια χρήματα. Υπήρχε ταμειακό πρόβλημα και δεν έφταναν για όλους, αλλά εντός των ημερών θα πληρωθούν όλοι βάσει των συμφωνιών που είχαμε κάνει».


«Πρέπει να πούμε ότι το μπάτζετ που έχουμε κάνει φέτος είναι πολύ μικρό σε σχέση με άλλες χρονιές. Απλώς τα χρήματα που αναμένουμε από συγκεκριμένες πηγές, είναι αυτά που θα καλύψουν και τις υποχρεώσεις».


«Αν θέλουμε να παίρνουμε τίτλους και διακρίσεις χρειάζονται και χρήματα. Αν κάποιος θέλει να επενδύσει σε κάποιο τμήμα είναι καλοδεχούμενος (αντιγραφή από Γιάννη Κόντη). Στο πλαίσιο του αθλητισμού και δη του ερασιτεχνικού πρέπει να δουλέψουμε έτσι ώστε να βγάλουμε αθλητές, αλλά και για να είναι βιώσιμα τα τμήματα. Είναι μονόδρομος και θα πρέπει να αλλάξουμε την άποψη και τη φιλοσοφία μας για το πώς πρέπει να διοικούνται αυτά τα τμήματα και το ποιος είναι ο στόχος για το μέλλον (αντιγραφή από Γιάννη Κόντη)».


«Άλλο πράγμα το ποδόσφαιρο, άλλο η ΚΑΕ και άλλο ο ΑΣ. Με τα μέσα που διαθέτουμε έχουμε κάνει και τις αντίστοιχες ομάδες. Είμαστε εθελοντές (τα ευκόλως νοούμενα πρέπει παραλείπονται) και προσπαθούμε μέσα στα όρια της λογικής να βοηθήσουμε το κάθε τμήμα».


Αλλά επειδή η ιστοσελίδα έχει και χιουμοριστικό χαρακτήρα παραθέτουμε όσα δήλωσε στις 4 Απριλίου ο πρόεδρος του Τ.Α.Π. σε άλλο ραδιοφωνικό σταθμό:


«Δεν υπάρχει αποχή. Χθες έγινε κανονικά η προπόνηση. Ότι υπάρχουν προβλήματα το δέχομαι. Δεν ξέρω ποιος επικοινώνησε και είπε για αποχή αλλά χθες έγινε κανονικότατα προπόνηση. Δεν ξέρω ποιος θέλει να δημιουργήσει θέμα. Υπάρχουν σίγουρα πάντως οικονομικά θέματα».


Στο ίδιο μήκος κύματος κυμάνθηκαν και οι δηλώσεις την επομένη ημέρα, 5 Απριλίου (1η ημέρα επίσημης αποχής), του τιμ μάνατζερ του τμήματος και αντιπροέδρου και ταμία του Α.Σ., Κώστα Ευθυμιάδη:


«Η ομάδα μας είναι καλά. Η ψυχολογία των παιδιών είναι καλά. Ακούστηκαν κάποια πράγματα αυτές τις μέρες για το τμήμα βόλεϊ αλλά δεν ισχύουν».




Στις 4 Απριλίου ο κεντρικός της ομάδας, Μάριο Ζέλιτς, έλυσε την συνεργασία του με την διοίκηση ή αλλιώς πήρε «άδεια» για να επισκεφτεί την οικογένεια του, κατά τα επίσημα και ανεπίσημα μέσα μαζικής ενημέρωσης του συλλόγου. Κάτι που συνέβη και μια εβδομάδα νωρίτερα με τον πασαδόρο της ομάδας, Ιβάν Μποϊκοβιτς. Και οι δύο δεν πρόλαβαν να κλείσουν τρεις μήνες παρουσίας στο σύλλογο.


Κατά τη διάρκεια της χρονιάς αποχώρησαν και ο Θάνος Τερζής που διένυε τον 5ο χρόνο στην ομάδα, ο Μιχάλης Σαρικεΐσογλου που διένυε τον 3ο, ο Μάρκο Σάμαρτζιτς με 2 χρόνια παρουσίας, ο Γιάννης Τακουρίδης επίσης με 2 και ο Ιβαΐλο Μπαρούτοφ.


Με τον Γιάννη Τακουρίδη να δηλώνει κατά την αποχώρηση του:


«Χωρίσαμε φιλικά. Τα τελευταία δύο χρόνια υπήρχαν πολλά προβλήματα. Η κατάσταση γινόταν συνεχώς χειρότερη και όλα αυτά οδήγησαν σε αυτή την ρήξη». 


Οι λόγοι των συνεχόμενων σούρτα φέρτα την φετινή χρονιά δεν είναι παρά οικονομική... αφού ο καρκίνος που μαστίζει τον σύλλογο έχει κάνει μετάσταση σε όλα τα τμήματα του συλλόγου.




Η διοίκηση βέβαια μιλούσε για «κορεσμό», «αγωνιστικούς» λόγους, για παίκτες που έφυγαν από την ομάδα πληρωμένοι και τα τοιαύτα.


Αλλά προφανώς οι τόσες αποδεσμεύσεις έγιναν για να εξοικονομηθούν χρήματα, αφού πρώτα τους έκοψαν τα δεδουλευμένα τους και τα υπόλοιπα τα αναζητούν ακόμα.


Ενδεικτικό είναι ότι ο πρώην πασαδόρος της ομάδας, Θάνος Τερζής, έκανε μέσα στον Απρίλιο μέσω δικηγόρων του διαταγή πληρωμής των δεδουλευμένων του. 

Πέμπτη 19 Απριλίου 2012

Αντίο.



Θα σε θυμόμαστε για πάντα.

Στον Στέφανο Γιώρη αφιέρωσε ο Γιάννης Γιαννιώτας το γκολ που πέτυχε στο χθεσινό αγώνα.



Τετάρτη 18 Απριλίου 2012

Θαύμα, θαύμα..

Με ομόφωνη απόφαση στη σημερινή της συνεδρίαση η Δευτεροβάθμια Πειθαρχική Επιτροπή της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας έκανε δεκτή την έφεση του ποδοσφαιρικού εισαγγελέα και κατακύρωσε τον διακοπέντα αγώνα υπέρ του Αστέρα Τρίπολης.




Ακόμη η ομάδα τιμωρήθηκε με αφαίρεση τριών βαθμών στην τρέχουσα αγωνιστική περίοδο, πρόστιμο 40 χιλιάδων ευρώ και ποινή διεξαγωγής ενός αγώνα χωρίς κόσμο.


Η ανακοίνωση της Γ.Γ.Α., της Ε.Π.Ο., του ποδοσφαιρικού εισαγγελέα, του δημοσιογραφικού σιναφιού και του επί σειρά ετών προέδρου της Ε.Π.Ο. και δικηγόρου του Ολυμπιακού μέχρι τον περασμένο Φεβρουάριο, Βασίλη Γκαγκάτση, που εκπροσώπησε την ομάδα της Τρίπολης στη σημερινή εκδίκαση:


 «Δέχεται τυπικά και κατ’ ουσία την έφεση του ποδοσφαιρικού εισαγγελέα Παναγιώτη Καρρά κατά της υπ αριθμόν 142/10-4-2012 απόφασης της Πειθαρχικής Επιτροπής της Super League. Εξαφανίζει εκκαλουμένη απόφαση. Διακρατεί και δικάζει στην ουσία την υπόθεση


Απορρίπτει την ένσταση της ΠΑΕ Άρης για αντικανονική διακοπή του αγώνα της 8-4-2012, ΠΑΕ Άρης-ΠΑΕ Αστέρας Τρίπολης. Δέχεται ότι η ΠΑΕ Άρης τέλεσε την πειθαρχική παράβαση του άρθρου 15 παράγραφος 3 εδάφιο γ-ε του Πειθαρχικού Κώδικα της ΕΠΟ


Επιβάλλει στην ΠΑΕ Άρης χρηματική ποινή 40.000 ευρώ και ποινή διεξαγωγής ενός (1) αγώνα χωρίς θεατές. Κατακυρώνει τον διακοπέντα αγώνα υπέρ της ΠΑΕ Αστέρας Τρίπολης με τέρματα 3-0 και τιμωρεί την ΠΑΕ Άρης με αφαίρεση τριών (-3) βαθμών από τον βαθμολογικό πίνακα της τρέχουσας ποδοσφαιρικής περιόδου».

Δευτέρα 16 Απριλίου 2012

Γενική Γραμματεία Π&Π.

Στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι διοργανώσεις όλων των κατηγοριών στο βόλεϊ αναφέρθηκε  η Ελληνική Ομοσπονδία Πετοσφαίρισης. 




Οι κατατάλλα λαλίστατοι άλλες φορές Παύλος Γερουλάνος και Παναγιώτης Μπιτσαξής συνηθίζουν να πίνουν το αμίλητο νερό σε τέτοιες περιπτώσεις.


Ακολουθεί μέρος της ανακοίνωσης που εξέδωσε η Ε.Ο.ΠΕ. στις 11 Απριλίου.


 «Η ΕΟΠΕ πλησιάζοντας η λήξη της αγωνιστικής περιόδου 2011-2012, ευχαριστεί θερμά όλους τους συμμετέχοντες στα πρωταθλήματα...για το γεγονός ότι ολοκληρώνεται μία αγωνιστική περίοδος υπό εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες, χωρίς να παρουσιαστούν σοβαρά προβλήματα.


Παράλληλα, ευχαριστεί όλο τον κόσμο του αθλήματος και τους υπό οποιονδήποτε τρόπο συναλλασσόμενους με την Ομοσπονδία για την κατανόηση της οικονομικής κατάστασης, η οποία δεν επιτρέπει στην ΕΟΠΕ να είναι συνεπής στις υποχρεώσεις της.


Σίγουρα, δεν είναι φυσιολογικό για μία αθλητική Ομοσπονδία, να έχουν περάσει 100 ημέρες στον νέο χρόνο και να μην έχει εισπράξει ούτε ένα ευρώ από την τακτική επιχορήγηση του 2012 και ενώ η περικοπή της τακτική επιχορήγησης του 2011 ήταν ήδη πολύ μεγάλη.


Παρόλα αυτά, το Διοικητικό Συμβουλίου της ΕΟΠΕ σεβόμενη την κρίση που διέρχεται η χώρα, καταβάλλει προσπάθειες να προσαρμοστεί στα δεδομένα του νέου προϋπολογισμού που ανακοινώθηκε, αντιμετωπίζοντας κυρίως τα λειτουργικά της έξοδα, καθώς θεωρούμε δεδομένο ότι τα σωματεία έχουν ήδη αναλάβει μεγάλο φορτίο και δεν θα πρέπει να επιβαρυνθούν περαιτέρω...


Από την άλλη πλευρά, όμως, επαναλαμβάνουμε για πολλοστή φορά την αξίωση από την Πολιτεία...να περιορίσει την έμμεση αύξηση των περικοπών στα έσοδα, μέσω των απαιτήσεων των εποπτευόμενων από αυτήν νομικών προσώπων.


Η Ομοσπονδία θεωρεί ότι η Πολιτεία θα πρέπει άμεσα να υλοποιήσει τη δέσμευση που ανέλαβε με τον πρόσφατο νόμο για την επιχορήγηση στα ΤΑΑ Α1 και στα Σωματεία της Α2 Εθνικής κατηγορίας ανδρών, περιόδου 2010-2011».

Μερικά ενδιαφέροντα στοιχεία.

Την αγωνιστική περίοδο 2009 - 2010 διατέθηκαν για τη λήψη μέτρων σε αθλητικές συναντήσεις συνολικά 107.024 αστυνομικοί. Ενώ την περσινή περίοδο 2010 - 2011 ο αριθμός των αστυνομικών που χρησιμοποιήθηκαν αυξήθηκε κατά 22,55% φτάνοντας τους 132.015.






Από τους διατεθέντες την προηγούμενη αγωνιστική περίοδο, 48.297 διατέθηκαν στην περιοχή της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Αττικής, 32.892 στην περιοχή της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Θεσσαλονίκης και 48.826 στην υπόλοιπη χώρα.






Παράλληλα κατά 22,55% αυξήθηκε και το συνολικό κόστος, που προκύπτει από την αύξηση του αριθμού των αστυνομικών δυνάμεων που διατέθηκαν. Έτσι για το 2009 - 2010 τα χρήματα που δαπανήθηκαν ανήλθαν σε 10.341.504 ευρώ, ενώ το 2010 - 2011 σε 12.673.440 ευρώ.






Κάθε μπασκινάς υπολογίζεται ότι κοστίζει 95 ευρώ, που αντιστοιχούν στο άθροισμα της αμοιβής του για την ημερήσια εργασία και την εργασία του σε ημέρες αργιών.






Ένα μέρος του κόστους βαρύνει τον προϋπολογισμό του υπουργείου Προστασίας του Οπλίτη (εμάς δηλαδή) και ένα μεγάλο μέρος τις ομάδες (πάλι εμάς δηλαδή).






Ως αμοιβή για τα μέτρα που πουλάει η αστυνομία, το 10% του τηλεοπτικού συμβολαίου της Σούπερ Λίγκας πηγαίνει στα ασφαλιστικά ταμεία των αστυνομικών, ενώ καταβάλλεται και ποσοστό επί των πωλήσεων των εισιτηρίων.






Για το 2011 τα έσοδα της αστυνομίας από την ενοικίαση των υπηρεσιών της ανήλθανε σε 6,5 εκατομμύρια ευρώ από το 10% του τηλεοπτικού συμβολαίου και σε 1 εκατομμύριο 837 χιλιάδες ευρώ από το ποσοστό των εισιτηρίων.






Τέλος κατά την περσινή χρονιά ελήφθησαν μέτρα σε 3.665 αθλητικές συναντήσεις και συνελήφθησαν 394 άτομα, από τα οποία 76 καταδικάστηκαν, 24 αθωώθηκαν, σε 12 επιβλήθηκαν παρεπόμενες ποινές και για 321 εκκρεμούν οι ποινικές δίκες.

Σάββατο 14 Απριλίου 2012

Καλή ανάσταση να έχουμε!


 Με υγεία και χαρά για όλο τον κόσμο. Σχεδόν για όλο..





Παρασκευή 13 Απριλίου 2012

Καλό ταξίδι.

Έφυγε σήμερα σε ηλικία 58 ετών ο Στέφανος Γιώρης, υπεύθυνος τα τελευταία χρόνια της ομάδας Κ20 και Κ17 των νέων καθώς και όλων των τμημάτων υποδομής.


«Ούτε ο θάνατος ειν' αρκετός,
ούτε 'κει θα είσαι μοναχός...»



Το τελευταίο αντίο στον Στέφανο Γιώρη θα πραγματοποιηθεί αύριο στις δώδεκα στο Ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου.