Παρασκευή 9 Οκτωβρίου 2015

Κουλτούρα vs Σεπουλτούρα.

Μετά τις αντιδράσεις του κόσμου η Κ.Α.Ε. προχώρησε σε αναπροσαρμογή της τιμολογιακής στρατηγικής της στον προχθεσινό αγώνα κυπέλλου με την Α.Ε.Κ. 


Μετά την Π.Α.Ε. αυτή τη φορά ήταν η σειρά της Κ.Α.Ε. να αφουγκραστεί τα παράπονα του κόσμου και να προβεί στις ανάλογες μειώσεις. 


Η όλη διαδικασία τείνει να μετατραπεί βέβαια σε άτυπο θεσμό, σαν τα encore στις συναυλίες, όπου όλοι ξέρουν ότι μετά την αντίδραση του κόσμου η μπάντα θα βγει να πει μερικά επιπλέον τραγούδια, πριν μας καληνυχτίσει οριστικά. 


Έτσι η διοίκηση του εκάστοτε τμήματος προχωρά αρχικά σε φουσκωμένη τιμολογιακή πολιτική, για να προχωρήσει εν συνεχεία σε ανατιμολόγηση, οπότε όλοι είναι ευχαριστημένοι. Οι τιμές πέφτουν σε πιο ¨λογικά¨ επίπεδα, οι διοικούντες δείχνουν το κοινωνικό τους προσωπείο και ο κόσμος είναι ευχαριστημένος που εισακούστηκε η φωνή του. 


Η “Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη”, όπως φαίνεται μέσα από δράσεις, ενέργειες και προγράμματα κοινωνικού, πολιτιστικού, εκπαιδευτικού, ερευνητικού και περιβαλλοντολογικού χαρακτήρα, είναι κάτι στο οποίο έχει επενδύσει προσωπικά ο Νίκος Λάσκαρης, προκειμένου να χτίσει το νέο προφίλ της Κ.Α.Ε. και να προβάλλει την κοινωνική υπευθυνότητα, συνείδηση και ευσυνειδησία, ευαισθησία και επιχειρηματική ηθική της επιχείρησης. 


Στις μέρες μας κάθε επιχείρηση, οργανισμός ή μη κυβερνητική οργάνωση, δημόσια ή ιδιωτική, που σέβεται τον εαυτό της, χρησιμοποιεί αυτή την εφαρμοζόμενη πολιτική και πρακτική, μαζί με τις δημόσιες σχέσεις και τη διαφήμιση, προκειμένου  να χτίσει την εικόνα της, να γίνει πιο γνωστή στο χώρο της και να μπορέσει να εδραιωθεί. 


Η αρχική κοστολόγηση των εισιτηρίων διαμορφώθηκε με βάση 3 διαχωρισμούς, οι οποίοι διατηρήθηκαν και εν συνεχεία, ασχέτως της μείωσης που υπήρξε μεταγενέστερα στις τιμές. 


Ο πρώτος ήταν η θύρα, ο δεύτερος η ημέρα αγοράς του εισιτηρίου (προπώληση ή αγορά την ημέρα του αγώνα) και ο τρίτος το αν ήσουν κάτοχος διαρκείας ή όχι. 


Έτσι την Δευτέρα και την Τρίτη για τους κατόχους διαρκείας τα εισιτήρια στις θύρες 5 - 6 είχαν 10€ και 15 ευρώ στις θύρες 1 - 2 - 3 - 4 - 7 - 8 - 9 -1 0. 


Για τους μη κατόχους διαρκείας 15€ για τις θύρες 5 - 6 και 20 ευρώ στις υπόλοιπες. 


Το παιδικό εισιτήριο για όλες τις περιπτώσεις κυμαινόταν στα 10 ευρώ . 


Την Τετάρτη η διαφοροποίηση κατόχου διαρκείας και μη καταργήθηκε και έτσι για τις θύρες 5 - 6 το εισιτήριο κοστολογήθηκε 15€ και 20 ευρώ για τις θύρες 1 - 2 - 3 - 4 - 7 - 8 - 9 - 10. 


Το παιδικό παρέμεινε στην ίδια τιμή. 


Στις ΄μέρες μας τα 15 και 20 ευρώ για έναν αγώνα μπάσκετ προημιτελικής φάσης για τον θεσμό του κυπέλλου με αντίπαλο την Α.Ε.Κ., σίγουρα είναι πάρα πολλά. 


Για τους συμπαθείς κλάδους των τραπεζιτών, των επιφανών κομμωτών και τροβαδούρων, σίγουρα τίποτα. Αν και αυτοί συνηθίζουν να έρχονται στο γήπεδο ως προσκεκλημένοι και ποτέ να μην πληρώνουν, όπως η πλατιά αφανής μάζα. 


Για μια οικογένεια ή έναν γονέα που ήθελε συγχρόνως να πάρει το παιδί στο γήπεδο, το παιδικό δεκάευρω ήταν απαγορευτικό. Αυτό θα πει πραγματικά “Επιχειρηματική Κοινωνική Ευθύνη” και κοινωνικά υπεύθυνες πρακτικές. 


Η άποψη ότι με τα λεφτά από ένα τέτοιο παιχνίδι η Κ.Α.Ε. θα μπορούσε να κλείσει τρύπες, αφού θα εισέρεε στα ταμεία της ζεστό χρήμα, ρευστό, στην σημερινή εποχή με δυνατό επενδυτή δεν μπορεί να στέκει. Το χρήμα βέβαια είναι γλυκό όσα χρήματα και αν διαθέτει ή επενδύσει κάποιος και οι ομάδες ανώνυμες εταιρίες με κινητήρια δύναμη το χρήμα και σκοπό να παράγουν κέρδη, με τον οποιονδήποτε τρόπο. 


Ο διαχωρισμός ανάμεσα σε κατόχους διαρκείας και μη που έγινε τις πρώτες 2 ημέρες συνοδεύτηκε από μια φορτισμένη ανακοίνωση γεμάτη νόημα:


«Με δεδομένο ότι τα εισιτήρια διαρκείας δεν ισχύουν για τους αγώνες του Κυπέλλου, η ΑΡΗΣ Κ.Α.Ε., θέλοντας να επιβραβεύσει όσους πίστεψαν στο όραμα που δημιουργήθηκε για την «επιστροφή» του Αυτοκράτορα, κάνει έκπτωση στους κατόχους διαρκείας για την αναμέτρηση με την ΑΕΚ.. Απαραίτητη, για να ισχύσει η έκπτωση, είναι η προσκόμιση της απόδειξης αγοράς εισιτηρίου διαρκείας». 


Με αυτό τον τρόπο διαχώρισαν τον κόσμο σε πιστούς και άπιστους, σε διοικητικούς και μη. Η πόλωση σε όλο της το μεγαλείο και μάλιστα μέσα από μια ¨αθώα¨ ανακοίνωση για τα εισιτήρια του προημιτελικού. Στο μπάσκετ σίγουρα είχαμε πολλά χρόνια να δούμε κάτι ανάλογο. 


Αυτοί που ¨πίστεψαν¨ στο όραμα επιβραβεύθηκαν και όσοι δεν ¨πίστεψαν¨ τιμωρήθηκαν με επίπληξη. Πέντε ευρώ καπέλο στην τιμή του εισιτηρίου. 


Ταυτόχρονα ενημερωθήκαμε πως το μοναδικό κριτήριο για το αν θα πάρει κάποιος η όχι διαρκείας είναι η πίστη του στο όραμα της διοίκησης. 


Μετά την μείωση κατά 5 ευρώ των τιμών για τις θύρες 7, 8, 9 και 10, τόσο για τους κατόχους όσο και για τους μη κατόχους διαρκείας, η διάκριση σε προνομιούχους και μη, σε αγαπημένα παιδιά και μη, συνεχίστηκε. 


Έτσι για τους κατόχους διαρκείας τα εισιτήρια στις θύρες 5 και 6 παρέμειναν στα 10€, στις θύρες 1 - 2 - 3 - 4 διατηρήθηκαν στα 15€ και στις θύρες 7 - 8 - 9 - 10 μειώθηκαν από 15 σε 10€. 


Για τους μη κατόχους διαρκείας τα εισιτήρια στις θύρες 5 και 6 παρέμειναν στα 15€, στις θύρες 1 - 2 - 3 - 4 διατηρήθηκαν στα 20€ και στις θύρες 7 - 8 - 9 - 10 υπήρξε μείωση, από 20 σε 15€. 


Το παιδικό εισιτήριο παρέμεινε για όλους στα 10 ευρώ. Οι τιμές την ημέρα του αγώνα παρέμειναν οι αρχικές. Η online διάθεση δεν περιλάμβανε την έκπτωση για τους κατόχους των διαρκείας, καθώς για να ισχύσει η έκπτωση ήταν απαραίτητη η προσκόμιση της απόδειξης αγοράς εισιτηρίου διαρκείας. 


Κάποια έκπτωση για ανέργους, φοιτητές ή άλλες ευπαθείς ομάδες δεν προβλεπόταν. 


Ίσως απλά κάτι τέτοιο να μην συνάγεται με την λεπτεπίλεπτη κουλτούρα του μπάσκετ. To ¨κοινωνικό μάρκετινγκ¨ και η ¨εταιρική φιλανθρωπία¨ σε όλο της το μεγαλείο.


Από την πολύ κουλτούρα.. προτιμότερη είναι οι σεπουλτούρα..   





Δεν υπάρχουν σχόλια: