O Άρης ανήκει στον λαό του.

H συγκέντρωση του κόσμου έξω από το γήπεδο και τα γραφεία της "Κοινωνίας Μελών" θα μείνει στο διηνεκές ως μια κίνηση με ιδιαίτερη σημασία που καθόρισε το παρών και μέλλον της ομάδας παίζοντας καθοριστικό ρόλο στην απαλλαγή της από την κλίκα που την κρατούσε σε ομηρία και η 13η Ιούνη ως μια ημερομηνία-ορόσημο στην ιστορία του συλλόγου.

Όχι μόνο γιατί ξεκίνησε η αποκαθήλωση του κυκλώματος με την σταδιακή παραίτηση των μελών του διοικητικού συμβουλίου της Κοινωνίας Μελών Άρη αλλά συγχρόνως και για πολλούς άλλους λόγους. 

Στην συγκέντρωση αυτή είχαν παραβρεθεί περίπου 300 φίλοι της ομάδας απαιτώντας «Έξω τα λαμόγια από τον Άρη», σύνθημα το οποίο φωνάχτηκε κατά την διάρκεια της παραμονής του κόσμου έξω από τα γραφεία της Κοινωνίας Μελών, έως ότου γίνει αυτό πραγματικότητα και αρχίσει σταδιακά να διαλύεται κατά τις δέκα η ώρα. 

Η σύνθεση των παρευρισκομένων αποτελείτο από αυτό που καλούμε ανοργάνωτο κομμάτι των υποστηρικτών της ομάδας αφού το οργανωμένο έδωσε "βροντερό παρών" και έλαμψε δια της απουσίας του. Μερικά μεμονωμένα άτομα δεν αλλάζουν σε τίποτα την συμμετοχική σύνθεση του κόσμου. 

Ήταν ίσως η πρώτη φορά που μια τέτοια κίνηση οργανώθηκε και υποστηρίχτηκε σχεδόν αποκλειστικά από το ανοργάνωτο τμήμα των φιλάθλων και οπαδών αφού κατά βάση σε τέτοιου είδους ζητήματα το οργανωμένο ήταν αυτό που πάντα είχε την πρωτοκαθεδρία. 

Έτσι οι λεγόμενοι και ως ανοργάνωτοι έδειξαν ότι είναι σε θέση να ενεργοποιούν και να κινούν τέτοιες διαδικασίες και όχι να είναι απλοί παρατηρητές των γεγονότων, εξελίξεων που σχεδιάζονται γι΄αυτούς χωρίς τους ίδιους, είτε αυτές είναι προς θετική είτε προς αρνητική κατεύθυνση, να αποτελούν έρμαιο στις εκάστοτε διαθέσεις των οργανωμένων και μπαλάκι στις ορέξεις "πεφωτισμένων" πρωτοποριών και ηγεσιών. Έδειξαν με τον καλύτερο τρόπο ότι κατέχουν στα χέρια τους τεράστια δύναμη αρκεί να το συνειδητοποιήσουν, να γίνει κτήμα τους και να δραστηριοποιηθούν προς αυτή την κατεύθυνση. 

Διέλυσε λοιπόν με τον πιο απροκάλυπτο τρόπο τον μύθο που μιλούσε για μειοψηφίες που επειδή είναι οργανωμένες έχουν τον πρώτο λόγο και διαμορφώνουν τις καταστάσεις και για πλειοψηφίες που επειδή είναι ανοργάνωτες παίζουν δευτερεύοντα, τριτεύοντα ρόλο και ουσιαστικά δεν έχουν καμία δυνατότητα παρέμβασης και επιρροής πάνω στα γεγονότα. Καμία δυνατότητα να είναι αυτοί που θα ρυθμίσουν τα τεκταινόμενα και μέσα από την δράση τους θα σχηματοποιηθούν οι εξελίξεις. 

Η απελευθέρωση του συλλόγου που ξεκίνησε στις 13 Ιούνη, συνεχίζετε μέχρι τις ΄μέρες μας και έχει ακόμα δρόμο να διανύσει μπροστά της, άρχισε με μπροστάρη τον ανοργάνωτο κόσμο της ομάδας. 

Κάποιος/οι βέβαια ίσως να σκεφτούν ότι αυτή την στιγμή μέσα από τα γραφόμενα διαχωρίζουμε τον κόσμο της ομάδας σε οργανωμένο και ανοργάνωτο, σε "κακούς" και "καλούς". 

Όσον αφορά τον διαχωρισμό του κόσμου αυτός έγινε με επιστημονικό τρόπο και πήρε καθολικές διαστάσεις μέσα από συγκεκριμένα κέντρα οπότε θα ήταν τουλάχιστον υποκρισία από κάποιον να ισχυρίζεται πως δεν υπάρχει, να παριστάνει πως δεν τον βλέπει, να τον αποκρύπτει πίσω από ωραίες επίπλαστες συνθηματολογίες, και να προσπαθεί να ρίξει την ενοχή αλλού για να την πάρει από εκεί που πρέπει. 

Όσον αφορά το παρών και ανάλογα κείμενα που δημοσιεύονται μέσα από αυτήν την ιστοσελίδα ως στόχο τους έχουν να προσπαθούν να μιλήσουν και να περιγράψουν τα γεγονότα, τις καταστάσεις και τις εξελίξεις που συμβαίνουν στον σύλλογο -όπως τις αντιλαμβανόμαστε εμείς- και για τον ρόλο που διαδραματίζουν σε αυτές οι θεσμικοί φορείς και τα θεσμικά πρόσωπα. 

Να μιλήσουν με όσο πιο ξεκάθαρο και αρκετές φορές δεικτικό τρόπο γίνετε και όχι μέσα από δαιδαλώδεις, αινιγματικούς, γεμάτους μυστήριο, γρίφους προς αποκρυπτογράφηση, αποκρύπτοντας, συγκαλύπτοντας, παρουσιάζοντας εν μέρη, μεταμορφώνοντας και ωραιοποιώντας την πραγματικότητα. 

Να μιλήσουν χωρίς φόβο, λέξη που πρέπει να είναι άγνωστη σε κάθε άνθρωπο, γιατί όταν φοβάσαι δεν μπορείς να υπερασπιστής τις σκέψεις, τα γραφόμενα και τις πράξεις σου, την ύπαρξη την δική σου και του συλλόγου. 

Να μιλήσουν χωρίς να κάνουν δημόσιες σχέσεις, χωρίς να συνάπτουν λυκοφιλίες, συμμαχίες και στρατόπεδα, χωρίς την ανάγκη να κάνουν έκπτωση και εκποίηση στον λόγο τους για τα έχουμε καλά με τους υπόλοιπους,  χωρίς να έχουν σαν στόχο τους να μαζεύει η ιστοσελίδα "hits". 

Σκοπός τους δεν είναι φυσικά να την "πουν" σε κάποιον/ους από "βίτσιο", "απωθημένα", για λόγους "προσωπικής αντιπαράθεσης" και τα λοιπά. 

Εξηγούμαστε δεν απολογούμαστε. Για τις εξελίξεις στον σύλλογο και την απαλλαγή του από τα λαμόγια αισθανόμαστε ικανοποιημένοι και όχι δικαιωμένοι. 

Μετά από αυτό το σύντομο διάλειμμα περιαυτολογίας και "περιαυτολογίας" ξαναγυρνάμε στο θέμα μας. Το σύρσιμο του συλλόγου σε ώρα μηδέν κατέστη εφικτό μόνο χάρη την στήριξη που παρείχε στα λαμόγια τόσο το λεγόμενο οργανωμένο -μειοψηφικό- όσο και το ανοργάνωτο -πλειοψηφικό- κομμάτι του κόσμου της ομάδας. Α priori "καλοί" και "κακοί" δεν υπάρχουν. 

Τόσο οι οργανωμένοι στην συντριπτική τους πλειοψηφία όσο και οι ανοργάνωτοι στην πλειοψηφία τους τάχθηκαν με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, για τον έναν ή για τον άλλο λόγο, με το μέρος της συμμορίας. Οι μεν πρώτοι μέχρι τέλους οι μεν δεύτεροι στην μεγαλύτερη χρονική διάρκεια της σταδιοδρομίας της. 

Η πλειονοτική ή μειονοτική αποδοχή και η στήριξη από την πλειοψηφία ή την μειοψηφία δεν αποτελούν σε καμία περίπτωση κριτήρια και οδηγοί επαληθευσιμότητας για το αν μια δεδομένη κατάσταση είναι συγχρόνως και σωστή ή λάθος, καλή ή κακή. 

Οι τριακόσιοι που παραβρέθηκαν στην συγκέντρωση τις 13ης Ιούνη δεν αποτελούσαν παρά μια μειοψηφία από την λεγόμενη -πλειοψηφική- ανοργάνωτη μερίδα του κόσμου της ομάδας. Το αίτημα τους όμως την δεδομένη χρονική στιγμή για απαλλαγή του συλλόγου από την συμμορία δεν είχε παρά την ευρεία αποδοχή του τμήματος του κόσμου αυτού. 

Έτσι οι 300 κατάφεραν αυτό που μέχρι εκείνη την στιγμή φάνταζε ως ακατόρθωτο. Ακατόρθωτο εξαιτίας της στήριξης που είχε. Της απαλλαγής του συλλόγου από τους ανθρώπους αυτούς. 

Τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου της Κοινωνίας Μελών δεσμεύτηκαν -λεκτικά- αρχικά πως θα παραιτηθούν από τα πόστα τους. Την ίδια μέρα οι Γιαννόπουλος, Χαμουζάς, Μποτζώρης, Παπουτσόπουλος έβγαλαν ανακοίνωση ότι μας απαλλάσσουν από την παρουσία τους για το υπόλοιπο της ζωής μας.



Κάτι το οποίο έκαναν την επομένη με κοινή τους δήλωση και ο Γιάννης Γρανούζης με τον -ζίου ζίτσου- Αλέξανδρο Νικολαΐδη. Οι οποίοι παραιτήθηκαν παράλληλα και επίσημα. Μαζί με αυτούς τους 2 παραιτήθηκε επίσημα την ίδια μέρα και ο Γιώργος Μποτζώρης ενώ ακολούθησε στις 18 Ιουνίου ο Νίκος Παπουτσόπουλος και στις 20 του μηνός πήραν τη σκυτάλη ο Κυριάκος Χαμουζάς με τον Θωμά Γιαννόπουλο και τον Δημήτρη Παπαδόπουλο. 

Έτσι απλά. Γιατί όταν ξέρεις πραγματικά τι επιθυμείς, τι σκέφτεσαι και τι ζητάς, τότε τα πράγματα είναι πάντοτε πολύ απλά. 

Σαφώς οι "αποχωρήσαντες" δεν πρόκειτε να την έκαναν ποτέ από μόνοι τους και ούτε να έφευγαν αν αυτό τους ζητούνταν με ανεμικό τρόπο. Γεια σας ήρθαμε να σας πούμε πως πρέπει να φύγετε. "Καλό καλοκαίρι". 

Απαιτείς χωρίς να λογαριάζεις τίποτα και διεκδικείς αυτό που θέλεις όσο πιο δυναμικά γίνετε ενώ στο τέλος κερδίζεις χρησιμοποιώντας τον έναν ή τον άλλον -οποιοδήποτε- τρόπο.



Γιατί τα κάστρα της λαμογιάς χτίζονται από λίγους αλλά γκρεμίζονται από τον Λαό και πάντοτε από το Πεζοδρόμιο.