Μπορούμε άραγε να ζήσουμε χωρίς μπάτσους ;

Μετά το χαμό του Αλέξη Γρηγορόπουλου είναι κοινή διαπίστωση ότι οι αστυνομικές δυνάμεις πήραν ρεπό από τους αγωνιστικούς χώρους για κάνα δύο βδομάδες.

Γενικώς σε όλα τα γήπεδα είτε απουσίαζαν παντελώς , είτε ήταν σαν να μην υπάρχουν , είτε τέλος σε αυτά που κάναν κάπως πιο αισθητή την παρουσία τους (Αεκ-Πανθρακικός) αντιμετωπίστηκαν με τον απαιτούμενο τρόπο εκείνων των ημερών , με δυστυχή κατάληξη γι’αυτούς .

Φυσικά ενώ θα περίμενε κανείς χωρίς την αστυνομική παρουσία να επακολούθηση γενική σύρραξη σε όλα τα γήπεδα , να διακοπούν όλοι οι αγώνες και τα τοιαύτα , τίποτα αξιόλογο δεν φαίνεται να συνέβη . Όλοι οι αγώνες διεξάχθηκαν κανονικά και δεν άνοιξε μύτη (εκτός από των μπάτσων) .


Τα λέω όλα αυτά γιατί όπως μας έχουν μάθει από μικρούς χωρίς την αστυνομία , χωρίς να έχουν οι άνθρωποι έναν μπαμπούλα πάνω από το κεφάλι τους μονίμως να τους επιτηρεί , αυτό θα έχει ως συνέπεια τη γενική αλληλοσφαγή των ανθρώπινων όντων μεταξύ τους . Ο ένας θ’αρχίσει να εξοντώνει τον άλλον , κοινώς θα επικρατήσει ο νόμος της ζούγκλας ! Ίσως τελικά ο μύθος της καταστολής να είναι ένα ωραίο παραμυθάκι σαν και αυτό του Άι Βασίλη που αποσκοπεί αλλού.

Βέβαια θα μου αντιτείνουν κάποιοι και εν μέρει θα έχουν δίκιο ότι είμαι κάπως βιαστικός , ότι το χρονικό διάστημα είναι κάπως μικρό για ασφαλή εμπεριστατωμένα συμπεράσματα , ότι το «δείγμα» ήταν κάπως μικρό . Από την άλλη κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι τουλάχιστον αποτελούν ενδείξεις και βιωμένες εμπειρίες που δεν μπορούν να περάσουν απαρατήρητες . Για να μην αναφερθώ σε ανάλογα παραδείγματα στο ευρύτερο κοινωνικό πλαίσιο ..

Ας μην γελιόμαστε οι αστυνομικές δυνάμεις αποτελούν κόκκινο πανί για όλους εμάς τους οπαδούς για διάφορους λόγους . Σίγουρα το θέμα της βίας στα γήπεδα και ειδικότερα το κομμάτι που έχει να κάνει με τις συμπλοκές μεταξύ οπαδών είναι πολυσύνθετο και δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί απλά με ένα ερώτημα μπάτσοι ή όχι ; Πρέπει να συνυπολογιστούν χίλιοι δύο άλλοι παράγοντες που οδηγούν κόσμο να εξοντώνετε μεταξύ τους . Στρατευμένες εφημερίδες , ραδιόφωνα , δημοσιογράφοι , πρόεδροι και παράγοντες ομάδων , διαιτητές και επίσημοι θεσμοί του ποδοσφαίρου , μερίδα συνδεσμιτών και οπαδών , διαμορφώνουν το κατάλληλο κλίμα και έδαφος για τις όποιες αναμετρήσεις . Πάσης φύσεως οικονομικά και μη συμφέροντα , η αίσθηση της αδικίας , η καλλιέργεια μίσους και εχθρότητας κ.τ.λ , αποκτάν οπαδικό μανδύα και γίνονται οι απαραίτητες πρώτες ύλες σε όσους θέλουν να χειραγωγήσουν και να κατευθύνουν καταστάσεις στο χώρο του αθλητισμού .


Μια ακόμη παρατήρηση που θέλω να κάνω είναι ότι σε όλες τις διαδηλώσεις που έγιναν από την στιγμή της δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου και μετά συμμετείχαν εκατοντάδες ανθρώπων που τυχαίνει να συχνάζουν στα γήπεδα και μάλιστα αρκετοί εξ’αυτών κατέβαιναν με τα διακριτικά της ομάδας τους (κασκόλ , σκούφους ,καπέλα) . Παρόλο όμως το μεγάλο αριθμό συμμετοχής οπαδών από διάφορες ομάδες δεν σημειώθηκε ούτε μια οπαδική φασαρία . Κανείς δεν διανοήθηκε να πειράξει τον διπλανό του επειδή υποστήριζε μια άλλη ομάδα . Όχι μόνο αυτό αλλά και όλοι ένιωθαν σαν ένα σώμα , αν και σίγουρα οι περισσότεροι δεν γνωρίζονταν καν μεταξύ τους και μπορεί άλλες στιγμές να είχαν παίξει ακόμα και ξύλο μεταξύ τους . Και σίγουρα όλα αυτά καταδεικνύουν πολλά ..


Ένα είναι το σίγουρο , πως μια άλλη οπαδική κουλτούρα είναι εφικτή .
Έξω οι μπάτσοι(και όχι μόνο αυτοί) από τα σπίτια μας(γήπεδα) !