Γιορτινό ήταν το κλίμα στον Σαββατιάτικο αγώνα με τον Πανιώνιο εξαιτίας της χθεσινής ημέρας για τα 98 χρόνια από την ίδρυση του συλλόγου.
Σχετικό με την επέτειο ήταν το πανό στην θύρα 1 που ανέγραφε "2327 ΧΡΟΝΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ - 93 ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ".
Στο ημίχρονο του αγώνα τιμήθηκε για την προσφορά του στον σύλλογο ο παλαίμαχος ποδοσφαιστής, Αλέκος Αλεξιάδης, που αγωνίστηκε στην ομάδα από το 1963 ως το 1975, συμμετέχοντας σε 301 επίσημους αγώνες και πετυχαίνοντας 127 τέρματα, κάτι που τον καθιστά 2ο σκόρερ της ομάδας διαχρονικά, πίσω από τον Ντίνο Κούη.
Στον Αλέκο Αλεξιάδη, που ξεκίνησε την πορεία του στον σύλλογο από τους μικρούς το 1957 και έκανε ντεμπούτο το 1962 σε έναν αγώνα με τον Π.Α.Ο.Κ. όπου αποχώρησε από το γήπεδο λόγω τραυματισμού αφήνοντας την ομάδα με 10 παίκτες (εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν αλλαγές), απονεμήθηκε από τον ποδοσφαιριστή της Κ20, Αλέξανδρο Γιώρη, τιμητική πλακέτα (ΑΡΕΙΑΝΕ Αλέκο Αλεξιάδη σε ευχαριστούμε. Θα είσαι για πάντα ΠΡΟΤΥΠΟ & ΕΜΠΝΕΥΣΗ για όλους μας. 25.03.1914-25.03.2012 98 χρόνια ΑΡΗΣ) και από τους ποδοσφαιριστές της Κ17, Γιάννη Γραμπή και Αλέξανδρο Μαντή, φανέλα με το συμβολικό νούμερο "98".
Ο Αλέκος Αλεξιάδης όταν αποχώρησε από την ομάδα σε ηλικία 32 ετών πήρε μεταγραφή στον Πανηλειακό το 1975. Όταν ήρθε η ώρα να αντιμετωπίσει τον Άρη αυτός αρνήθηκε να αγωνισθεί και είπε στον τότε πρόεδρο του Πανηλειακού, «πρόεδρε εγώ δεν παίζω αντίπαλος προς τον Άρη, δεν το σηκώνουν τα γονίδια μου, ο Άρης είναι η ζωή μου όλη». Οι διοικούντες του Πανηλειακού του διέκοψαν φυσικά αμέσως το συμβόλαιο. Ο Αλέκος Αλεξιάδης προτίμησε να χαλάσει το συμβόλαιο του παρά να αγωνισθεί εναντίον της μεγάλης του αγάπης.
Ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής, που κατέκτησε με την ομάδα το κύπελλο το 1970 στον τελικό που έγινε στο Καυτανζόγλειο με συνδιεκδικητή τον Π.Α.Ο.Κ. και σκόρερ τον Μανώλη Κεραμιδά στο 8ο λεπτό της αναμέτρησης (1-0 το αποτέλεσμα), γινόμενη έτσι η 1η ομάδα εκτός Αθήνας και Πειραιά που κατάφερε να κατακτήσει τον τίτλο μετά από 40 χρόνια ύπαρξης του θεσμού, δήλωσε πως «Τα συναισθήματά του είναι… πάντα Άρης, όσο ζω και μέχρι να πεθάνω. Γεννήθηκα στον Άρη και στον Άρη θα πεθάνω. Ελπίζω αν προλάβω να δω τα εγγόνια μου να παίζουν κάποτε στον Άρη».
Πριν την έναρξη του αγώνα ο ρεμπέτης Βασίλης Μποέμης που έχει συνδέσει την φωνή του με την ομάδα τραγούδησε ζωντανά από τον αγωνιστικό χώρο τον ύμνο της ομάδας, "Ο Άρης", που έγραψε και μελοποίησε η Νίτσα Μποέμη το 1966.
"ΑΡΗ, γλυκιά μου ομάδα μεγάλη
όλοι εσένα φοβούνται γιατί
ΑΡΗ μου είσαι κι αυτό να το ξέρουν
πρώτη ομάδα κι η πιο δυνατή.
ΑΡΗ ΑΡΗ, εσύ είσαι το καμάρι
ΑΡΗ ΑΡΗ, ομάδα ξακουστή
κι όποιος έρθει αντίπαλος με σένα
πρέπει πρώτα καλά να το σκεφτεί.
ΑΡΗ γλυκιά μου ομάδα μεγάλη
έχεις φιλάθλους που σε αγαπούν
είναι ΑΡΕΙΑΝΟΙ και το έχουν καμάρι
και το κεφάλι ψηλά το κρατούν.
ΑΡΗ ΑΡΗ, εσύ είσαι το καμάρι
ΑΡΗ ΑΡΗ, ομάδα ξακουστή
κι όποιος έρθει αντίπαλος με σένα
πρέπει πρώτα καλά να το σκεφτεί."
όλοι εσένα φοβούνται γιατί
ΑΡΗ μου είσαι κι αυτό να το ξέρουν
πρώτη ομάδα κι η πιο δυνατή.
ΑΡΗ ΑΡΗ, εσύ είσαι το καμάρι
ΑΡΗ ΑΡΗ, ομάδα ξακουστή
κι όποιος έρθει αντίπαλος με σένα
πρέπει πρώτα καλά να το σκεφτεί.
ΑΡΗ γλυκιά μου ομάδα μεγάλη
έχεις φιλάθλους που σε αγαπούν
είναι ΑΡΕΙΑΝΟΙ και το έχουν καμάρι
και το κεφάλι ψηλά το κρατούν.
ΑΡΗ ΑΡΗ, εσύ είσαι το καμάρι
ΑΡΗ ΑΡΗ, ομάδα ξακουστή
κι όποιος έρθει αντίπαλος με σένα
πρέπει πρώτα καλά να το σκεφτεί."
Το μεσημέρι στις 13:00 πραγματοποιήθηκε ο τελικός του τουρνουά ποδοσφαίρου «Αλέκος Αλεξιάδης», που διοργάνωσε η "Κοινωνία Μελών Άρη", μεταξύ των ομάδων του ΑΡΗΣτοτέλη και των Μεταναστών.
Με την παντελή απουσία του κόσμου έγινε την Κυριακή η εκδήλωση που διοργάνωσαν οι φορείς του συλλόγου για τα 98α γενέθλια.
Τιμήθηκε για την προσφορά του ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής Βασίλης Ψηφίδης, άρτι αφιχθείς από το Τέξας της Αμερικής όπου ζει τώρα, που του παραδόθηκε τιμητική πλακέτα.
Με τη σειρά του ο επονομαζόμενος κεφτές, που είχε αγωνιστεί στον τελικό κυπέλλου το 1970 αντικαθιστώντας τον Σοφοκλή Σεμερτζή στο 60ο λεπτό, παρέδωσε με τη σειρά του πλακέτα με ανάγλυφο το έμβλημα του Άρη, για «να ευχαριστήσω αυτό το μεγάλο σύλλογο που με δέχτηκε στις τάξεις του» όπως είπε.
Επίσης πανευτυχής δήλωσε πως «Γεννήθηκα στον Άρη 11,5 χρονών, "πέθανα" 16 χρόνια αργότερα στον Άρη...», «Έχω μια αρρώστια, μη φοβάστε, δεν είναι ούτε καρκίνος, ούτε προστάτης. Έχω αρειανίτιδα και προσπαθώ να τη μεταδώσω. Υπάρχει ομάδα Άρης Χιούστον».
Στην εκδήλωση τιμήθηκε ακόμη η ομάδα βόλεϊ των ανδρών που κατέκτησε το 1997 το πρωτάθλημα (Σάκης Χατζηαντωνίου, Βασίλης Μητρούδης, Στέλιος Παπακοσμάς, Μιχάλης Αλεξανδρόπουλος, Λιούμπισα Γκάνεφ, Πλάμερ Κοσταντίνοφ, Γιάννης Μέλκας, Νίκος Μούχλιας, με προπονητή τον Κώστα Χαριτωνίδη), σπάζοντας την συνεχιζόμενη κυριαρχία για 32 χρόνια του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού και εν συνεχεία κατέκτησε το Σούπερ Καπ νικώντας στο Βόλο τον Ολυμπιακό με 3-0 σετ.
Από την ομάδα του ΄97 έδωσαν το παρόν οι Στέλιος Παπακοσμάς, Λιούμπο Γκάνεφ, Νίκος Μούχλιας, Βασίλης Μητρούδης και φυσικά ο Κώστας Χαριτωνίδης με τον τότε πρόεδρο του Α.Σ. Λευτέρη Χατζόπουλο. Ο "Λύκος" Λιούμπομιρ Γκάνεφ δήλωσε πως «έρχομαι πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη μετά την αποχώρηση μου από τον Άρη αλλά νιώθω υπέροχα. Η ομάδα εκείνη ήταν μια παρέα, μια οικογένεια, με πατέρα τον Κώστα», ενώ ο Κώστας Χαριτωνίδης τόνισε πως «Πήραμε ένα ιστορικό πρωτάθλημα που εκείνη τη χρονιά θεωρήθηκε κατόρθωμα».
Τα δικά του χρόνια πολλά έστειλε ένας Ισπανός φίλος της ομάδας τρέχοντας την Κυριακή στον διεθνές μαραθώνιο της Βαρκελώνης.
Οι 2 κολώνες που βρίσκονται στην παλιά ταβέρνα του Κρικέλα στην περιοχή του Βότση, εκεί όπου κάποτε δέσποζε το καφενεδάκι που γεννήθηκε ο σύλλογος, συνεχίζουν να μας θυμίζουν την 25η Μαρτίου 1914..
Με την παντελή απουσία του κόσμου έγινε την Κυριακή η εκδήλωση που διοργάνωσαν οι φορείς του συλλόγου για τα 98α γενέθλια.
Τιμήθηκε για την προσφορά του ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής Βασίλης Ψηφίδης, άρτι αφιχθείς από το Τέξας της Αμερικής όπου ζει τώρα, που του παραδόθηκε τιμητική πλακέτα.
Με τη σειρά του ο επονομαζόμενος κεφτές, που είχε αγωνιστεί στον τελικό κυπέλλου το 1970 αντικαθιστώντας τον Σοφοκλή Σεμερτζή στο 60ο λεπτό, παρέδωσε με τη σειρά του πλακέτα με ανάγλυφο το έμβλημα του Άρη, για «να ευχαριστήσω αυτό το μεγάλο σύλλογο που με δέχτηκε στις τάξεις του» όπως είπε.
Επίσης πανευτυχής δήλωσε πως «Γεννήθηκα στον Άρη 11,5 χρονών, "πέθανα" 16 χρόνια αργότερα στον Άρη...», «Έχω μια αρρώστια, μη φοβάστε, δεν είναι ούτε καρκίνος, ούτε προστάτης. Έχω αρειανίτιδα και προσπαθώ να τη μεταδώσω. Υπάρχει ομάδα Άρης Χιούστον».
Στην εκδήλωση τιμήθηκε ακόμη η ομάδα βόλεϊ των ανδρών που κατέκτησε το 1997 το πρωτάθλημα (Σάκης Χατζηαντωνίου, Βασίλης Μητρούδης, Στέλιος Παπακοσμάς, Μιχάλης Αλεξανδρόπουλος, Λιούμπισα Γκάνεφ, Πλάμερ Κοσταντίνοφ, Γιάννης Μέλκας, Νίκος Μούχλιας, με προπονητή τον Κώστα Χαριτωνίδη), σπάζοντας την συνεχιζόμενη κυριαρχία για 32 χρόνια του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού και εν συνεχεία κατέκτησε το Σούπερ Καπ νικώντας στο Βόλο τον Ολυμπιακό με 3-0 σετ.
Από την ομάδα του ΄97 έδωσαν το παρόν οι Στέλιος Παπακοσμάς, Λιούμπο Γκάνεφ, Νίκος Μούχλιας, Βασίλης Μητρούδης και φυσικά ο Κώστας Χαριτωνίδης με τον τότε πρόεδρο του Α.Σ. Λευτέρη Χατζόπουλο. Ο "Λύκος" Λιούμπομιρ Γκάνεφ δήλωσε πως «έρχομαι πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη μετά την αποχώρηση μου από τον Άρη αλλά νιώθω υπέροχα. Η ομάδα εκείνη ήταν μια παρέα, μια οικογένεια, με πατέρα τον Κώστα», ενώ ο Κώστας Χαριτωνίδης τόνισε πως «Πήραμε ένα ιστορικό πρωτάθλημα που εκείνη τη χρονιά θεωρήθηκε κατόρθωμα».
Τα δικά του χρόνια πολλά έστειλε ένας Ισπανός φίλος της ομάδας τρέχοντας την Κυριακή στον διεθνές μαραθώνιο της Βαρκελώνης.
Οι 2 κολώνες που βρίσκονται στην παλιά ταβέρνα του Κρικέλα στην περιοχή του Βότση, εκεί όπου κάποτε δέσποζε το καφενεδάκι που γεννήθηκε ο σύλλογος, συνεχίζουν να μας θυμίζουν την 25η Μαρτίου 1914..
